تربیت عقلانی در روش تعلیمی خضر علیه السلام (با محوریت آیات ۶۰-۸۲ سوره ی کهف)

تعلیم و تربیت با رشد و کمال انسان و زندگی شایسته­ی او سروکار دارد. به سبب آنکه انسان موجودی با نگرش عقلانی است، لازم است که تربیت او نیز بر اساس تفکر و تعقل صورت پذیرد. بر این اساس، این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از سیره­ی حضرت خضر، درصدد پاسخگویی به این پرسش است که روش تعلیمی حضرت خضر بر مبنای تربیت عقلانی چگونه تبیین می شود. نتایج پژوهش بیانگر این است که در روش تعلیمی حضرت خضر بر نکات ظریفی تاکید شده است که می توان از آن به عنوان روش مناسبی برای علم آموزی استفاده کرد؛ از جمله این که ابتدا در همسفر خود نیازسنجی کرده است و در ادامه، طرح موضوع و بیان سوال را با مثال های عینی و متعدد به تصویر کشیده و برای همراه خود، ارزیابی با رعایت اصل آسان­گیری را مطرح کرده و علم و حکمت را خودش تبیین نموده و سپس از همسفر خود جدا شده است؛ اما در عین حال به تمام سوالات او پاسخ گفته و در نهایت، موضوع کلاس را به سایر موارد مشابه در زندگی تعمیم داده است.

Keywords:

تربیت , تربیت عقلانی , خضر , روش علم آموزی , عقل , موسی