تحلیل و بررسی جایگاه معرفت شناسی مهدویت

معرفت شناسی مهدویت: نوعی معرفتشناسی مقید یا مضاف است که با نگاهی عقلی به تحلیل معرفت های آیا معرفت یقینی به گزاره های مهدوی امکان :حاصل از مهدویت پرداخته و به سوالاتی از این قبیل پاسخ می دهددارد؟ راه ها و منابع معرفت به گزاره های مهدوی کدامند؟ آیا گزاره های مهدوی اساسا صدق و کذب پذیرند یا نه؟در صورت صادق بودن، صدق آنها به چه معناست و چگونه میتوان صدقشان را اثبات کرد؟ نگارنده بر اینباور است که با قوای ادراکی حس، عقل و قلب؛ علم حصولی و حضوری میتوان به مسائل مهدویت معرفت یقینیپیدا کرد. معرفت یقینی یا باید بدیهی و در قالب اولیات و وجدانیات باشد و یا از راه برهان حاصل گردد. با توجهبه نظریه مبناگروی، اگر برخی گزاره های مهدوی از سنخ قضایای حقیقتا بدیهی؛ یعنی اولیات و وجدانیات باشند،خود موجهند و به توجیه و اقامه دلیل نیازی ندارند؛ چرا که صدق آنها ذاتیشان است. در غیر این صورت، توجیهگزاره های مهدوی بر اساس برهان و استدلال صورت می گیرد. حق آن است که در گزاره های مهدوی، وجدانیاتکه حقیقتا بدیهی اند و نیز محسوسات و متواترات که قریب بدیهی اند؛ وجود دارد

Keywords:

مهدویت , معرفت شناسی , معرفت شناسی مهدویت