صلاحیت دادگاه در دعاوی ناشی از تعهدات غیر قراردادی

تعهدات غیرقراردادی، از جمله نهاد هایی است که تنظیم کننده روابط اجتماعی بین افراد به حدوث قرارداد است. به عبارت دیگر تعهداتی که فی نفسه با قوانین نظم عمومی سروکار دارد، در نظام های حقوقی مختلف مورد مداقه اندیشمندان حقوقی قرار گرفته است. نظام حقوقی ایران به جهت تاسی از فقه امامیه، مصادیق گوناگونی از ادله ای که بیانگر مصداق و آثار و احکام تعهدات غیر قراردادی است را در بردارد که قانون گذار نیز به خوبی از آن بهره برده است. صلاحیت دادگاه نخستین و مهم ترین شرط ورود به رسیدگی است که بدون آن اصولا انجام دادرسی ممکن نیست. این موضوع، پایدارترین موضوع دادرسی نیز است؛ به گونه ای که دادرسی از آغاز تا انجام، با آن دست به گریبان است. دادگاه برای دادورزی و احقاق حق، دو دسته قواعد را به کار می بندد: قواعد ماهوی که شرایط ایجاد، زوال و انتقال حق را معین می کند و قواعد شکلی که ناظر به صورت خارجی اعمال حقوقی و تشریفات دادرسی و اثبات دعواست.

Keywords:

صلاحیت , دادگاه , دعاوی , تعهدات غیرقراردادی , مسئولیت مدنی