نقش فرهنگ دینی ومعنوی و بن مایه های عرفانی در افزایش استقامت و قدرت رزمی رزمندگان درهشت سال دفاع مقدس از دیدگاه شهیدآوینی

پژوهش حاضر در نظر دارد کتاب گنجینهآسمانی آوینی را از منظر تاثیر نیروهای معنوی و دینی در ارتقای روحیه رزمی رزمندگان دفاع مقدس بررسی کند؛ بنابراین برای فهم بهتر تلاش آوینی در ارائه بعد معنوی رزمندگان هشت سال جنگ و تاثیر آن در توانایی رزمی آنان، باید ارتباط بینامتنی کلام آوینی و ادبیات دینی وعرفانی زبان و ادبیات فارسی موردتوجه قرارگیرد. این مقاله با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی با رویکرد مقایسه ای به بررسی استفاده گفتارمتن های آوینی از متون کهن معنوی و عرفانی ادب فارسی و تاثیر این باورها برچگونگی رزم رزمندگان جمهوری اسلامی ایران می پردازد. بدین منظور بن مایه هایی مانند نیت، یقین، ایثار و شهادت را به عنوان مهم ترین شاخص های معنوی گفتارمتن های شهیدآوینی که در فرهنگ دینی و عرفان اسلامی تجلی کرده اند و در افزایش استقامت و قدرت رزمی رزمندگان میهن اسلامی تاثیر داشته اند در نظر می گیرد. میزان و چگونگی استفاده آوینی از این بن مایه ها را برای نشان دادن ابعاد معنوی رزمندگان در جهت تقویت قدرت رزمی و استقامت آنان، بررسی می کند این بررسی نشان می دهد هرچه نیروی معنوی و روحیه دینی قوی ترباشد توکل به خدا و اعتقادات قلبی برای مقاومت و ایثار رزمندگان در برابر دشمنان بیشتر می شود. نتایج این پژوهش موید این است که مرتضی آوینی برای توصیف مشاهدات خود از جنگ، از مضامین عرفانی کلاسیک، تاثیر پذیرفته و به این مفاهیم جنبه ای پویا و زنده داده و آنها را در اثر خود با صورت بندی معاصر با رنگ و پرتوی از حماسه و معنا، درجهت انگیزه و توان بخشی رزمندگان به کار گرفته است.

Keywords:

ادبیات عرفانی دفاع مقدس , آوینی , نیت , یقین , ایثار , شهادت