اثر بخشی خانواده درمانی کوتاه مدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی کوتاه مدت ستیر بر ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی در زوجین متقاضی طلاق بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود؛ و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره سرای امید کاشان در شش ماهه دوم سال ۱۳۹۹ شامل ۱۰۰ زوج بود که پس از غربالگری با پرسشنامه بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا (۱۹۸۴) و ناگویی هیجانی تورنتو ۴۰ زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه آزمایشی خانواده درمانی ستیر(۱۰ زوج) و گروه گواه (۱۰ زوج) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخله ستیرقرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازههای مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاکی از تاثیر مداخله خانواد درمانی ستیر بر بلوغ عاطفی (۰۰۱/۰ P= و ۴۰/۱۸۰ F=) و ناگویی هیجانی (۰۰۱/۰ P=،و ۷۲/۲۶۷F=) و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که مداخله خانواده درمانی ستیر برای کاهش ناگویی هیجانی و همچنین بهبود ثبات بلوغ عاطفی در همسران دچار مشکلات زناشویی روش مناسبی است.

Keywords:

بلوغ عاطفی , خانواده درمانی , زوجین متقاضی طلاق , ناگویی هیجانی