بررسی رابطه فرهنگ یکپارچگی با توانمندسازی نیروی انسانی در آموزش و پرورش شهر زنجان سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

پرداختن به مطالعه فرهنگ سازمانی و تاثیر آن بر عملکرد از جمله مباحث مهمی است که در جهان امروز بخش عظیمی از وقت، بودجه و توجه صاحب نظران را به خود اختصاص داده است و توانمندسازی نیروی انسانی یکی از روشهای موثر و نوین برای افزایش بهره وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت و تواناییهای فردی و گروهی آنها در راستای اهداف سازمانی است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی توانمندسازی نیروی انسانی با فرهنگ مشارکتی بر مبنای مدل دنیسون در آموزش و پرورش شهر زنجان است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر زنجان به تعداد ۴۹۷۲ نفر میباشند. برای تعیین حجم نمونه آماری، به جدول کرجسی و مورگان مراجعه شده است و از جامعه آماری، با ۱۰ درصد خطا ۴۲۰ نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون میباشد که پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. در این تحقیق جهت تحلیل و بررسی رابطه بین دو متغیر فرهنگ یکپارچگی با توانمندسازی نیروی انسانی از آزمون اسپیرمن استفاده میگردد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بین فرهنگ یکپارچگی با توانمندسازی نیروی انسانی رابطه معنیداری وجود دارد.

Keywords:

آموزش و پرورش , توانمند سازی , فرهنگ یکپارچگی , منابع انسانی