رابطه ساده و چندگانه بین راهبردهای انگیزشی با مدیریت زمان معلمان ابتدایی شهرستان خوی سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

هدف از این پژوهش رابطه ساده و چندگانه بین راهبردهای انگیزشی با مدیریت زمان معلمان ابتدایی شهرستان خوی بود. جامعه آماری شامل ۱۳۷۴ نفر از معلمان دوره ابتدایی شهرستان خوی بود. از بین جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران با لحاظ α= ۰/۰۵ و مقدار خطای قابل قبول ۰/۰۵ و p=q =۰/۲۵؛ تعداد ۳۳۹ نفر معلم به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردید که پرسشنامه برگشتی از تعداد ۳۳۳ نفر قابل تحلیل بود. روش این پژوهش به شیوه ی توصیفی از نوع همبستگی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی ۸۱ سوالی راهبردهای انگیزش برای یادگیری پینتریچ و همکاران (۱۹۹۳) بازنویسی شده توسط دانکن و مک کیچی (۲۰۰۵) شخوی راهبردهای انگیزشی و مدیریت زمان با پایایی %۸۸ بود. برای تحلیل اطلاعات از رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد: بین راهبردهای انگیزشی شخوی (جهتگیری هدف درونی، جهتگیری هدف بیرونی، باورهای کنترل یادگیری، خودکارآمدی) با مدیریت زمان معلمان در سطح اطمینان ۹۵ درصد رابطه ی معنیداری وجود دارد R =۰/۵۰)، ۳۲۶) = ۵۵/۱۶ و F(۶ و .( P < ۰/۰۵ سهم جهتگیری هدف بیرونی (β =۰/۱۴)، ارزش تکلیف (β =۰/۲۶)، خودکارآمدی (β =۰/۱۵) در پیش بینی میزان مدیریت زمان معلمان معنی دار است اما سهم جهتگیری هدف درونی و باورهای کنترل در پیش بینی مدیریت زمان معلمان معنی دار نبود.

Keywords:

راهبردهای انگیزشی , جهتگیری هدف بیرونی , یارزش تکلیف , خودکارآمدی