چالش ها و رویکردهای نوین در چاپ زیستی بافت غضروفی بینی انسان

چاپ زیستی سه بعدی یک رویکرد نوظهور تولید افزودنی است که قابلیت ساخت و ترمیم سریع بافت های زندهبدن را با عملکرد مطلوب دارد. علاوه بر این، چاپ زیستی در زمینه تولید اندام های مصنوعی قابل کاشت و ساختمدل های بافت یا اندام برای کاربردهای دارویی یک روش امیدوارکننده است. بازسازی بافت غضروفی بینی یکیاز زمینه هایی است که چاپ زیستی با وجود ارائه قابلیت های منحصربفرد، نظیر امکان شخصی سازی درون کاشتبینی، با چالش های مختلفی از جهات فنی، قانونی و اخلاقی مواجه است. همچنین، فناوری های چاپ زیستی کهعموما به سه دسته مبتنی بر اکستروژن، جوهرافشان و لیزری تقسیم میشوند هر یک مزایا و چالش های خاصخود را دارند که این امر باعث اهمیت انتخاب چاپگر مناسب برای هر بافت به خصوص می گردد. علاوه بر ابداعرویکردهای بدیع و تازه در این زمینه باعث تسهیل چاپ بافت های پیچیده شده است. همچنین به دلیل نوظهوربودن این فناوری، خلا قانونی در این حوزه مشهود است. در این مرور ضمن تشریح فرایند کلی هر فناوری چاپزیستی، به چالش های استفاده از این فناوری ها با تمرکز بر بافت غضروفی بینی انسان پرداخته می شود

Keywords:

چاپ زیستی , رویکردهای چاپ سه بعدی , غضروف بینی انسان , چالش ها , مشکلات فنی