ارزیابی احتمالاتی عملکرد دریفت پسماند سازههای دارای حرکت گهوارهای با مهاربندهای کمانش ناپذیر تحت اثر زلزله های پوسته ای و فرورانشی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 198

This Paper With 13 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISSS11_036

تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1401

Abstract:

سازههای با مهاربندهای کمانش ناپذیر (BRBFs) ممکن است در یک طبقه تمرکز دریفت داشته باشند زیرا مهاربند کمانش ناپذیر در یک طبقه معین تسلیم میشود و سختی آن طبقه به طور قابل توجهی کاهش مییابد. تمرکز دریفت نامطلوب میباشد زیرا میتواند منجر به ناپایداری کلی ناشی از اثرات P-∆ یا دریفت پسماند قابل ملاحظه شود. برای کنترل تمرکز خسارت در یک طبقه و توزیع یکنواخت تغییرمکان جانبی نسبی در همه طبقات، یک سیستم جدید تحت عنوان سازه های دارای حرکت گهواره‎ای با مهاربندهای کمانش ناپذیر (RBRBFs) مورد استفاده قرار می‎گیرد، که تغییرمکانهای جانبی نسبی را در ارتفاع سازه به صورت یکنواخت توزیع میکند و مانع از تمرکز خسارت در یک طبقه میگردد. بر خلاف قابهای مهاربندی متداول یا قابهای با مهاربندهای زیپی، مهاربندهای یک سمت دهانه مهاربندی شده همراه با ستونهای مجاور آنها و المانهای رابط بخشی از یک سیستم خرپای قائم هستند که در پایه مفصلی میباشد و بهگونهای طراحی میشود که تا نزدیک فروریزش سازه الاستیک باقی بماند. سمت دیگر دهانه مهاربندی شده مجهز به مهاربندهای کمانش ناپذیر میباشد که نقش مستهلک کننده انرژی را دارد و میتواند وارد محدوده رفتار غیرالاستیک شود. روش طراحی سازه های RBRBF مبتنی بر تغییرمکان می باشد. در این مطالعه عملکرد دریفت پسماند سازه های RBRBF تحت اثر زلزله های فرورانشی و پوسته ای، با تحلیل IDA ارزیابی شده و نتایج آن با نتایج سازه های BRBF مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که سازه های RBRBF تحت هر دو مجموعه رکوردهای پوسته‎ای و فرورانشی عملکرد دریفت پسماند بسیار مناسبتری در مقایسه با سازه های BRBF دارند.

Keywords:

زلزلههای فرورانشی و پوسته ای , دریفت پسماند , تمرکز خسارت , سازههای دارای حرکت گهوارهای با مهاربندهای کمانش ناپذیر , تحلیل دینامیکی افزاینده

Authors

مهران میرزائی

کارشناس ارشد مهندسی زلزله، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین ایران

منصور یخچالیان

استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران،