شاخصهای موثر بر بهبود برنامه ریزی در جهت توانمند سازی شهرهای کوچک برای دستیابی به درآمدزایی پایدار (مطالعه موردی: شهرستان کازرون)

توانمندسازی جامعه یک فرایند پویا و فراگیر است؛ هدف عمده فرآیند توانمندسازی ایجاد تغییرات مناسب در کلیه ابعاد و جوانب زندگی افراد، خانواده ها، گروه ها و اقشار اجتماعی است. در واقع میتوان گفت که یکی از پیش شرطهای محوری در شکل گیری و تکامل فرآیندهای توسعه پایدار، وجود سیاستها، برنامه ها و مداخلات چند بعدی در جهت توانمندسازی افراد، گروه ها و جوامع به منظور مشارکت فعال آنها در تحقق بخشیدن اهداف دراز مدت و میان مدت توسعه همه جانبه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی است که از منظر و دیدگاه ارتقای سلامت توانمندسازی انواع مراحل و جهت گیریهای مختلفی دارد. اولین محدودیت برای حل مسایل شهری و ناکارآمدی خدمات رسانی به شهروندان ناشی از فقدان منابع مالی کافی است. هدف پژوهش عوامل موثر بر بهبود برنامه ریزی در جهت توانمند سازی شهرستان آباده می باشد. در این راستا دو فرضیه اصلی تدوین شده است. برای تجزیه و تحلیل فرضیات از نرم افزار Spss استفاده شده است. نتایج نشان داد که فعال بودن مردم در زمینه کشاورزی و وجود رودخانه با درآمد پایدار رابطه مثبت دارد. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون رابطه بین نبود نیروی متخصص ، ضعف بنیه مالی و درآمد پایدار را تائید میکند. تحلیلها نشان میدهد، که نبود نیروی متخصص ، ضعف بنیه مالی و درآمد پایدار رابطه مثبت دارد.

Keywords:

برنامه ریزی , توانمند سازی , کازرون