تحلیل میزان آسیب پذیری روستاهای شهرستان اشتهارد در برابر زلزله

کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و زمین شناختی آن در زمره ی ده کشور زلزله خیز جهان جای دارد . این در حالی است که هم اکنون حدود یک چهارم جمعیت ایران در سکونتگاه های روستایی سکونت دارند و از طرفی، استقرار روستاها در نزدیکی یا بر روی خطوط گسل فعال، ضرورت دارد تا به لحاظ میزان آسیب پذیری کالبدی مورد بررسی علمی قرار گیرند. از این رو هدف این پژوهش تحلیل میزان آسیب پذیری روستاهای شهرستان اشتهارد در برابر زلزله است. روش تحقیق حاضر توصیفی_تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات و داده ها نیز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. تحلیل داده ها و اطلاعات تحقیق از طریق تحلیل فضایی(Arc Map) و تحلیل آماری(SPSS) صورت گرفته و جامعه آماری شامل ۱۳۲۶ خانوار روستایی از ۴ دهستان اشتهارد است که بر اساس نمونه گیری غیراحتمالی و با روشی هدفمند(قضاوتی)، تعداد ۲۰۸ خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نخست: اکثر نقاط روستایی در پهنه های امن و کم خطر منطقه قرار گرفته اند که در حال حاضر نیمی از آنها خالی از سکنه و مابقی نیز از تراکم جمعیتی بسیار کمی برخوردار هستند، در مقابل تعداد کمی از نقاط روستایی با تراکم بالای جمعیتی در پهنه های پرخطر قرار گرفته اند. دوم: از میان ۸ معیار انتخاب شده برای برآورد میزان آسیب پذیری مسکن در برابر زلزله، می توان گفت در محدوده مورد مطالعه،شاخص های عرض معابر ، کیفیت مصالح به کار رفته و تراکم واحد های مسکونی وضعیت مناسبی را ندارند و در آسیب پذیر کردن خانه های روستایی در برابر زلزله نقش مهمی را دارند و در مقابل شاخص های قدمت بنا و تعداد طبقات واحدهای مسکونی شرایط مطلوبی را دارند و تا حدودی آسیب پذیری مسکن در چهار روستا را تعدیل کرده اند.

Keywords:

بلایای طبیعی , زلزله , نواحی روستایی , آسیب پذیری , شهرستان اشتهارد