اثر سطوح مختلف متیونین جیره در دوره رشد بر عملکرد، خصوصیات لاشه، بازده انرژی و پروتئین، ترکیب عضله سینه و برخی فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی
Publish place: Animal Production Research، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 79
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARGU-10-2_004
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401
Abstract:
هدف این آزمایش، بررسی اثر سطوح مختلف متیونین از ۱۱ تا ۲۴ روزگی بر عملکرد، خصوصیات لاشه، بازده انرژی و پروتئین، مواد مغذی عضله سینه و برخی فراسنجههای خونی در بلدرچین ژاپنی بود. از ۴۹۰ قطعه جوجه بلدرچین در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و ۱۴ قطعه بلدرچین در هر واحد آزمایشی به مدت ۱۴ روز در این آزمایش استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سطح توصیه شده NRC(۵/۰ درصد)، سه سطح ۵/۷، ۱۵ و ۵/۲۲ درصد پایینتر از NRC(به ترتیب ۴۶۲۵/۰، ۴۲۵/۰ و ۳۸۷۵/۰ درصد) و سه سطح ۵/۷، ۱۵ و ۵/۲۲ درصد بالاتر از NRC (به ترتیب ۵۳۷۵/۰، ۵۷۵/۰ و ۶۱۲۵/۰ درصد) برای متیونین بودند. نتایج نشان داد که مصرف سطح ۵۷۵/۰ درصد متیونین، بالاترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک را بر اساس رگرسیون خطی و درجه دوم ایجاد کرد. میزان پروتئین عضله سینه بهطور خطی با افزایش متیونین جیره تا ۵/۰ درصد افزایش یافت. مصرف بالاترین سطح متیونین (۶۱۲۵/۰ درصد) موجب بالاترین وزن نسبی ران در لاشه بر اساس رگرسیون خطی و درجه دوم شد. سطح ۵۷۵/۰ درصد متیونین سبب بالاترین بازده انرژی و پروتئین شد (بر اساس رگرسیون خطی و درجه دوم). بعلاوه، میزان نیاز متیونین برای بهینهسازی افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و بازدهی انرژی و پروتئین با استفاده از مدل خط شکسته درجه دوم به ترتیب ۵۶۹/۰، ۵۷۸/۰، ۵۴/۰ و ۳۵/۰ برآورد شد. بهطور کلی، میزان نیاز به متیونین بر اساس پاسخ تجمعی افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و بازدهی انرژی و پروتئین برابر با ۵۶۹/۰ تعیین شد.
Keywords:
Authors
رضا سیاحی
Former Ph.D. Student, Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
محسن دانشیار
Associate Professor, Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
پرویز فرهومند
Professor, Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :