امکان سنجی مدیریت پویای مقطع عرضی در معابر درون شهری

تقاضای سفر در شهر تهران، هماهنگ با حرکت مردم به سمت محل کار، در هنگام صبح از مناطق مختلف به سمت مرکز شهر و در هنگام عصر از مرکز به مناطق دیگر زیاد می شود. به همین جهت در شبکه معابر شهری می توان بزرگراههایی را پیدا کرد که در هنگام صبح در یک جهت و در هنگام عصر در جهت دیگر شلوغ هستند. با اختصاص یک باند از جهت خلوت به جهت شلوغ در ساعات مختلف روز می توان ترتیبی داد که از حجم و شلوغی بزرگراهها کاسته شود. در این تحقیق با پیاده سازی قسمتی از بزرگراه همت در نرم افزار شبیه ساز ایمسان بررسی شده است که این روش تا چه حد باعث بهبود وضع ترافیک می شود. اطلاعات ورودی به نرم افزار نظیر احجام عبوری، ابعاد وسایل، سرعت وسایل، تعداد خطوط عبوری و عرض خطوط به صورت میدانی از محل به دست آمد و پارامترهای خروجی شامل تاخیر، سرعت، زمان سفر، مسافت پیموده شده و میزان مصرف سوخت از خروجی نرم افزار استخراج گردید. برای این کار وضع فعلی محدوده مورد تحقیق و سناریوی پیشنهادی یعنی اختصاص یک باند از جهت خلوت به جهت شلوغ در نرم افزار شبیه ساز پیاده سازی گردید و نتایج حاصل از اجرای شبیه سازی آنها مقایسه شده است. بر این اساس مشخص گردید که در اوج صبح تبدیل مسیر رفت به ۵ خط از ۴ خط و تبدیل مسیر برگشت از ۴ خط به ۳ خط و عکس این کار در هنگام عصر سبب بهبود شاخص های عملکردی شامل تاخیر، سرعت، زمان سفر، چگالی و مصرف سوخت می شود.

Keywords:

شبیه سازی ترافیکی , مصرف سوخت , زمان سفر , مدیریت پویای مقطع عرضی