عوامل موثر بر بکارگیری ابزارهای ارتباطی ناهمزمان در دانشجویان کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی

این پژوهش کاربردی، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش تعداد ۲۲۴ نفر دانشجویان شاغل به تحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال تحصیلی ۹۳ – ۹۲ می باشد. در این پژوهش از پرسشنامه ی استاندارد فناوری اطلاعان به عنوان ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان، تعداد ۱۴۰ نفر از دانشجویان این مقطع می باشد. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت تصادفی ساده می باشد. برای سنجش پایایی پرسشنامه نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. با توجه به این که ضریب آلفای پرسشنامه، مقدار ۸۲۶/۰ به دست آمد، مشخص گردید که پرسشنامه موردنظر  دارای  پایایی قابل قبول می باشد. برای تحلیل نتایج پژوهش در بخش آمار توصیفی از فراوانی و فراوانی درصدی برای هر سوال و در بخش آمار استنباطی برای بررسی فرضیه های پژوهش و نیز تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنف و آزمون خی دو برای مقایسه سطوح مختلف گزینه ها استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی، عوامل فردی، نگرشی، فنی، اقتصادی، موقعیتی و انسانی در به کارگیری ابزارهای ارتباطی ناهم زمان موثر می باشند.

Keywords:

تکنولوژی آموزشی , ارتباط , ابزارهای ارتباطی ناهمزمان