نقش میانجی احساس تنهایی در ارتباط بین تعارض والد-نوجوان با بدتنظیمی هیجانی در نوجوانان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل رابطه ساختاری تعارض والدین و نوجوان با بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی احساس تنهایی در نوجوانان شهر تهران انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله شهر تهران در سال تحصیلی در سال ۹۸-۱۳۹۷ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۴۰۰ نفر(۲۰۰ نوجوان دختر و ۲۰۰ نوجوان پسر) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه­ تعارض والد نوجوان اسدی و یونسی (۱۳۹۰)، احساس تنهایی تجدید نظر شده راسل (۱۹۹۶) و بدتنظیمی هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین تعارض والد-وجوان با بدتنظیمی هیجان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۵/۰p<). همچنین، بین تعارض والدین و نوجوان با بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی احساس تنهایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۵/۰p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهشی می توان نتیجه گرفت که احساس تنهایی با بروز احساساتی همچون افسردگی، اضطراب، خستگی می تواند نقش میانجی بین تعارضات والد-نوجوان و بدتنظظیمی هیجان ایفا کند.

Keywords:

Parent-Adolescent Conflict , Emotional Disorder , Loneliness. , تعارض والد-نوجوان , بدتنظیمی هیجانی , احساس تنهایی.