هم سنجی اثربخشی بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی بر شایستگی اجتماعی هیجانی کودکان ناشنوا

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی بر شایستگی اجتماعی هیجانی در کودکان ناشنوا انجام شد. روش: پژوهش حاضر، یک مطالعه­ شبه آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و گروه کنترل بود. نمونه آماری این پژوهش شامل ۴۲ نفر از کودکان ناشنوای ۴ تا ۶ ساله می شد که به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز توانبخشی مادر و کودک آوا در شهر اصفهان انتخاب شدند و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل ۱۴ نفری اختصاص یافتند. یکی از گروه­های آزمایش در برنامه­ بازی درمانی گشتالتی در ۸ جلسه­ (یک بار در هفته­، هر جلسه ۴۵ دقیقه) و گروه آزمایش بعدی در برنامه­ لگو درمانی در ۱۰ جلسه­ (یک بار در هفته­، هر جلسه ۳۵ تا ۴۰ دقیقه­) شرکت کردند در حالی که گروه کنترل در این برنامه­ها شرکت نکرده و در برنامه رایج مرکز شرکت داشتند. شرکت کنندگان با استفاده از مقیاس شایستگی اجتماعی هیجانی (۲۰۱۳) ارزیابی شدند. داده­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک­متغیری و چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی بر شایستگی اجتماعی هیجانی در کودکان ناشنوا تاثیر مثبت و معناداری داشت (۰۰۱/۰ > P). علاوه بر این، نتایج مقایسه این دو نوع بازی درمانی نشان داد که بین میزان اثربخشی بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی بر شایستگی اجتماعی هیجانی در کودکان ناشنوا تفاوت معناداری وجود نداشت (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی منجر به بهبود شایستگی اجتماعی هیجانی در این کودکان شد. یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که بازی درمانی گشتالتی و لگو درمانی پیامدهای مثبت و موثری برای کودکان ناشنوا دارد.

Keywords:

Gestalt Play Therapy , Lego Therapy , Social- emotional competence , Deaf children , بازی درمانی گشتالتی , لگو درمانی , شایستگی اجتماعی هیجانی , کودکان ناشنوا.