گردشگری شهری واقتصادگردشگری عامل توسعه بخش فضا درمکان ها و زمان هاوتوسعه پایدار شهری وفضای جغرافیایی(مورد مطالعه :جزیره قشم)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 220

This Paper With 69 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

URDCONF11_034

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1401

Abstract:

بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد میکنندو در همین ارتباط گردشگری نیز با برنامه ریزی اصولی و شناسایی مزیتها و محدودیتها میتواند، نقش موثری در توسعه شهرها و روستاها و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. گردشگری، از فعالیتهای مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست. سیاست توسعه گردشگری، رویکردی است که شهر با تاکید بر آن میتواند ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد. این پژوهش با هدف بررسی و نقش راهبرد اقتصادی مناسب برای توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و با هدف کاربردی میباشد. این تحقیق از دو جنبه دارای نوآوری میباشد یکی این که ترکیب متغیرهای استفاده شده در این موضوع۵ مقاله تاکنون در این جامعه مورد آزمایش قرار نگرفته است و نوآوری دوم این که جامعه آماری موضوع تحقیق (ساکنین شهر بندرعباس) با تحقیقات قبلی متفاوت است. در این پژوهش از روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه جهت جمع-آوری اطلاعات مورد نظر استفاده شده، تحقیق حاضر با هدف شناسایی جایگاه و اهمیت گردشگری شهری، بررسی مفاهیم و روند تکاملی آن، و فرآیندهای مربوط به اقتصادگردشگری و راهبردهای توسعه پایدار گردشگری شهری و ارزیابی ارتباط بین توسعه شهری و گردشگری و همچنین پیامدها و آثار مثبت و منفی این نوع گردشگری به نگارش درآمده است. فضاهای شهری کاملترین قرارگاه های انسان را تشکیل میدهند و در بردارنده مراکز مهم اقتصادی، علمی، تفریحی، پزشکی میباشند و همچنین از جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی برخوردارند. مهمترین فضاهایی که در میان مقصدهای گوناگون مورد توجه و بازدید گردشگران قرار میگیرند شهرها هستند، به همین جهت میتوان گفت شهرها مهمترین کانون جذب جهانگردان میباشند. در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و با شناسایی عناصر گردشگری شهری و بررسی الگوهای تعیین کننده توسعه پایدار گردشگری شهری و مطالعه قابلیت و توانهای بالفعل و بالقوه شهرها در توسعه گردشگری و همچنین مراحل و فرآیندهای توسعه پایدار گردشگری در شهرها پرداخته شده است. تحقیق حاضر پس از جمع بندیو نتیجه گیری پیشنهاداتی را به منظور توسعه پایدار گردشگری شهری ارائه نموده است. نتایج تحقیق حاکی از این است گسترش شبکه حمل و نقل برای گردشگران باعث افزایش اشتغال می شود، افزایش امکانات تفریحی منطقه باعث افزایش اشتغال میشود و همچنین افزایش امنیت گردشگران باعث گسترش اشتغال میشود.گردشگری، از فعالیت های مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست. سیاست توسعه گردشگری، رویکردی است که شهر با تاکید بر آن می تواند ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد .تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات اقتصادی، اجتماعی و محیطی گردشگری برتوسعه شهر قشم از منظر ساکنان آن، مطالعه ای اکتشافی و مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است .جامعه آماری پژوهش را تمامی سرپرستان خانوار در شهر تشکیل میدهند که بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۱ نفر از آنان از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند .داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده و آلفای کرونباخ ۷۸/۰ حاکی از پایایی مطلوب آن است. اطلاعات از طریق نرم افزارVSVV طبقه بندی و با استفاده از آزمون ناپارامتری کای اسکوئر معنی داری شاخصها مشخص و تحلیل ها انجام شد. نتایج این پژوهش منتج از تجربیات و نظرات ساکنان شهر، نشان می دهد که گردشگری، باوجود اشتغالزایی، افزایش درآمد و بهبود کمی و کیفی صنایع دستی، سبب بالا رفتنقیمتها، سوداگری و تغییر کاربری زمین و افزایش ساخت و ساز و ازبین رفتن بافت باارزش در شهرسامانه هایتاریخی اقتصادی، اجتماعی، محیطی و کالبدی شهر را بهبود بخشید. و ازاین رو باوجود منافع اقتصادی، سبب ناپایداریکالبدی شهر شده است .از لحاظ اجتماعی، باعث بهبود وضعیت آموزش و بهداشت، افزایش تعامل شهرندان و امنیتو لذا پایداری نسبی اجتماعی شده ولی از لحاظ محیط زیست، پیامدهای منفی زیادی از قبیل آلودگیهای محیطی،افزایش ترافیک، تغییر کاربری های مفید برای محیط زیست شهری همراه بوده که مغایر با اهداف توسعه پایدار شهریاست. بعلاوه امروزه فضاهای همگانی شهری علاوه بر این که مکانی برای حضور مردم و محل تعاملات اجتماعیشهروندان می باشد، به عنوان فضای گردشگری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این بین، علاوه بر ارتقای آگاهیشهروندان در خصوص نقش صنعت گردشگری به ویژه گردشگری شهری در توسعه اقتصادی و اشتغال زایی، آگاهیمتولیان و تصمیم گیران شهری نیز در این زمینه بسیار افزایش یافته است . . بنابراین،برنامه ریزی اصولی و تلاش برایاستفاده بهینه از ورود گردشگران میتوان وضعیت رابهبود بخشید.روش بررسی :پس از مطالعات کتابخانه ای ومیدانی، تهیه پرسشنامه، با تکیه بر اسناد ملی بالادستی کشور و از طریق روش تحلیلی سوات به بررسی وضعیتفضاهای همگانی شهری در منطقه شهری قشم اقدام شد . یافته ها : نتایج بیانگر اهمیت ارتقای شبکه حمل و نقل شهری، ارتقای کیفی مولفه های فضاهای همگانی و گردشگریشهری و نیز تقویت آسایش، ایمنی و رفاه نسبی برای دسترسی آسان گردشگران و شهروندان به فضاهای مذکور میباشد . نتیجه گیری : با ارتقای فضاهای همگانی شهری و عناصر اصلی موجود در آن از جمله تجهیزات و مبلمان شهری،می توان در راستای نیل به توسعه پایدار گردشگری و ارتقای رضایتمندی و جذب گردشگر شهری گام برداشت .

Authors

حسین شیخ حسنی

عضوهیات علمی دانشگاه پیام نوراستان تهران