بررسی رفتار فرونشست زمین در منطقه غربی تهران با استفاده از تصاویر سنتینل-۱ و تکنیک تداخل سنجی راداری مبتنی بر پراکنش گرهای دائمی

تهران طی چند دهه اخیر با بحران فرونشست روبرو بوده است؛ خشکسالی های پیاپی و استخراج بی رویه آب های زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و صنعتی موجب کاهش سطح آب های زیرزمینی و تراکم لایه های خاک، در نتیجه پدیده فرونشست شده است. در این مقاله یک سری زمانی دو ساله شامل ۳۰ تصویر سنجنده سنتینل-۱، با استفاده از روش تداخل سنجی راداری مبتنی بر پراکنش گرهای دائمی در دو ناحیه مطالعاتی مورد پردازش قرار گرفت. نقشه جابجایی متوسط سالانه برای مناطق مطالعاتی تولید گردید. نتایج، جابجایی سالانه ۱۵ سانتی متری در جنوب منطقه مورد مطالعه، جایی که به دشت های شهریار و تهران منتهی می شود را نشان می دهد، اما جابجایی تنها محدود به مناطق دشتی و غیر شهری نبوده بلکه به مناطق صنعتی و شهری نیز گسترش یافته است. به طوری که در مناطق دارای واحدهای صنعتی و مسکونی، طی دو سال، شاهد جابجایی تجمعی ۹ تا ۱۳ سانتی متری هستیم بخصوص در محورهای ارتباطی نظیر بزرگراه فتح که در چندین بخش از این بزرگراه جابجایی بالای ۴ سانتی متر در سال را داریم. ارزیابی نسبی نتایج در منطقه اول با استفاده از داده های مسیر پایین گذر ۳۵ انجام گرفت که با توجه به اختلاف ناچیز برآورد دو مسیر ۲۸ و ۳۵، نواحی مذکور جابجایی افقی بسیار کمی داشته و عمده بردار جابجایی را حرکت قائم تشکیل می دهد. همچنین جابجایی قائم با استفاده از دو مدار بالا گذر و پایین گذر برای منطقه مطالعاتی دوم برآورد گردید با بهره گیری از داده های یک ایستگاه GPS صحت سنجی شد.

Keywords:

تداخل سنجی راداری , پراکنشگرهای دائم , فرونشست , سنتینل-۱