اثرات اضافه برداشت و خشکسالی های اخیر بر کیفیت و کمیت آبخوان دشت ساوه

هدف از این پژوهش بررسی خشکسالی و تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی دشت ساوه است. از بین آمار بارش ماهانه ایستگاه های موجود دشت ساوه ۷ ایستگاه انتخاب شدند. خشکسالی ها در این پژوهش در مقیاس های ۳، ۶، ۹، ۱۲ ماهه برای شاخص های CZI، ZSI،MCZI ،SPI به کمک نرم افزار DIP بررسی شد. مقدار افت سطح آب زیرزمینی در آبخوان دشت ساوه طی حدود ۲۲ سال (۹۲-۱۳۷۰) حدودا برابر ۳۱/۸۶ متر بوده است. آمار چاه ها طی ۲ دوره ۱۰ ساله (۱۳۸۰-۱۳۷۰ و ۱۳۹۰-۱۳۸۰) بررسی شد. با دو دوره آماری ۵ ساله می توان نتیجه گرفت که در سال های ۷۵-۷۰ نمودار دارای رگرسیون بالایی است و روند افت در ۵ سال اول خیلی کند اما در ۵ سال دوم شیب تند شده است و در دهه ۸۰ تا ۹۰ با همان شیب یا کمی تندتر ادامه می یابد که به دلیل حفر چاه های غیرمجاز و برداشت بی رویه است. در بررسی کیفی آب زیرزمینی با استفاده از نرم افزار AqQa، دیاگرام پایپر نشان دهنده رخساره کلسیکی بوده و نمودار دیورف بیانگر افزایش ناگهانی میزان کل مواد جامد محلول و نزدیک به تیپ بی کربناته است که می تواند به دلیل تشکیلات سازند مربوطه و یا نشت از آبخوان نیمه محصور محتمل زیرین یا اختلاط با منبع دیگری باشد که مستلزم بررسی های بیشتری است.

Keywords:

افت آب زیرزمینی , برداشت بی رویه , کیفیت آب زیرزمینی , خشکسالی