پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روش منطق فازی (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)

روند روبه رشد استان خراسان جنوبی در سال های اخیر از یک سو و قرار داشتن این استان در یک منطقه خشک و نیمه خشک از سوی دیگر، راهبردهای منابع آب در این منطقه را بیش از پیش ایجاب می کند. یکی از راهکارهای مدیریتی منابع آب، شناسایی مناطق آبی با پتانسیل های مختلف و بهره برداری از آن ها با توجه به ظرفیتشان می باشد. هدف از این پژوهش پهنه بندی مناطق با پتانسیل آبی در استان خراسان جنوبی با استفاده از عوامل موثر در تغذیه سفره های آب زیرزمینی، از طریق مدل منطق فازی و تکنیک GIS است. جهت نیل به اهداف از ۱۶ عامل در چهار گروه زمین شناسی، هیدرولوژی، جغرافیایی و انسانی بهره گیری شد و درمجموع پنج منطقه پتانسیلی بسیار بالا تا خیلی کم شناسایی گردید. در پایان ۴۳ حوضه ی آبی استان بر اساس نقشه پتانسیل آب زیرزمینی کلاس بندی شدند و با نتایج به دست آمده از چاه های اکتشافی تطابق داده شد و نقشه پتانسیل آبی حوضه های استان تهیه گردید. بر این اساس در حدود ۱۷% (۱۰۳×۲۷ km۲) از مساحت استان دارای کلاس پتانسیل آبی بالا و بسیار بالایی است که منطبق بر رسوبات دوران چهارم و مناطق دارای تراکم شکستگی بالا است، پهنه پتانسیل خیلی کم نیز منطبق بر ارتفاعات، لیتولوژی متراکم و مناطق بیابانی است.

Keywords:

استان خراسان جنوبی , پتانسیل یابی , منابع آب زیرزمینی , مدل منطق فازی , تکنیک GIS