تحلیل وضعیت کیفیت منابع آب ایران (دوره ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳)

بررسی روندهای گذشته و پیش بینی های آتی نشان دهنده وضعیت نامطلوب کیفیت منابع آب کشور در سالهای آتی خواهد بود. با توجه به همگن نبودن توزیع جمعیت در کشور، میزان تولید پساب در استان ها و حوضه های آبریز کشور نیز یکنواخت نیست و در مناطق دارای تمرکز جمعیت و صنعت، تنش بیشتری به محیط زیست به خصوص منابع آب وارد خواهد شد. بر اساس برنامه های موجود استفاده از پساب در این زمینه در سال های آتی رشد شدیدی خواهد داشت. این موضوع اگرچه از نظر کمیت آب قابل قبول است ولی با توجه به فرایندهای تصفیه موجود، پساب های حاصل می تواند مشکلات بهداشتی و محیط زیستی پیش بینی نشده ای در پی داشته باشد. با توجه به نمونه های ذکرشده، در صورت ادامه روند موجود، قطعا چشم انداز روشن و قابل قبولی در زمینه کیفیت آب کشور وجود نخواهد داشت. در این مقاله، با توجه به محدودیت اطلاعات موجود در رابطه با متغیرهای کیفیت آب همچون نیترات، فسفر و BOD۱، با استفاده از محاسبه بارآلودگی آلاینده های مختلف نقطه ای و غیر نقطه ای، پتانسیل آلودگی حوضه های آبریز مختلف و همچنین سهم هر یک از منابع آلاینده در آلودگی منابع آب سطحی و زیرزمینی محاسبه شده است. همچنین در این مقاله، با استفاده از یک چارچوب مناسب، به ارزیابی وضعیت کیفیت منابع آب کشور پرداخته شده است و با ارزیابی وضعیت موجود و همچنین محرکها و فشارهای موجود بر وضعیت کیفیت منابع آب کشور، به بحث در مورد پاسخهای مناسب برای بهبود شرایط فعلی پرداخته شده است.

Keywords:

مدیریت کیفیت منابع آب , ارزیابی یکپارچه , DPSIRO , چارچوب تحلیلی