بررسی روند بارش در ۳۲ ایستگاه سینوپتیک ایران با روش ناپارامتری و جمع متحرک داده با مرتبه ۱ تا ۴۸ ماهه طی سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۵

هر گونه تغییر در الگوی بارش می تواند تاثیر قابل توجهی در دسترسی به منابع آب، کشاورزی و اکوسیستم داشته باشد. بنابراین، آگاهی از روند بارش از جنبه های مهم مدیریت منابع آب است. در این تحقیق سری های زمانی جمع متحرک بارش با مرتبه ۱ تا ۴۸ ماهه با استفاده از روش های ناپارامتری من-کندال (بعد از حذف اولین مقدار همبستگی از سری ها) و تخمین گر شیب سن در ۳۲ ایستگاه سینوپتیک کشور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده فراوانی وجود روند (در کل ۶۰ درصد از روندهای بدست آمده به صورت نزولی معنادار، ۳۲ درصد به شکل صعودی معنادار و ۸ درصد نشان دهنده عدم روند معنادار) در سری های زمانی طولانی مدت نسبت به سری های کوتاه مدت (۱ تا ۶ ماهه) است. بررسی مکانی توزیع روندها نشان داد که اغلب مناطق کشور دارای روند های نزولی بارش قابل توجهی بوده اند. از آنجا که بخش مهمی از منابع آب در ایران مربوط به منابع آب زیرزمینی می شود و معمولا منابع آب زیرزمینی در ارتباط مستقیم با سری های طولانی مدت بارندگی هستند، لذا شرایط حاضر می تواند تهدیدی جدی برای منابع آب زیرزمینی در اکثر مناطق کشور باشد.

Keywords:

مجموع متحرک , بارش , روند , آزمون ناپارامتری , من-کندال