شناسایی عوامل موثر (علی، مداخله گر و زمینه ای) بر توسعه ورزش هندبال ایران با رهیافت داده بنیاد

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل نقش ورزش در اوقات فراغت بر کاهش آسیب های اجتماعی بود. این پژوهش با استفاده از روش کیفی (رویکرد داده­بنیاد) با انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته انجام شد. نمونه آماری شامل ۱۳ نفر از اساتید مدیریت ورزشی (۵ نفر)، اساتید جامعه­شناسی (۴ نفر)، فرماندهان انتظامی (۲ نفر) و سابقه­داران (۲ نفر) بود که با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمع­آوری اطلاعات، مطالعه پژوهش های پیشین و مصاحبه بود. برای بررسی روایی صوری و محتوایی، یافته های پژوهش را برای مشارکتکنندگان ارایه و متن نظریه توسط آن ها مطالعه و نﻘطه نظرات آن ها اعمال شد. روش مورد استفاده برای بررسی پایایی، روش توافق درون موضوعی بود. میانگین میزان توافق درون موضوعی ۷۹/۰ گزارش شد. بر مبنای یافته ها شرایط علی شامل جایگاه فرهنگ و پذیرش اجتماعی؛ شرایط زمینه ای شامل مقوله های فرهنگی – اجتماعی، نرم افزاری، سخت افزاری؛ شرایط مداخله گر شامل مقوله های معماری اماکن، عوامل محیطی، ویژگی­های جمعیت شناختی؛ استراتژی شامل زیرساخت­سازی و مشوق ها و پیامدها شامل مقوله های اقتصادی، رفتاری و فرهنگی - اجتماعی بود. بنابراین پیشنهاد می شود در جهت کاهش آسیب های اجتماعی از طریق اوقات فراغت مبتنی بر ورزش به شاخص های شناسایی شده توجه گردد.

شناسایی عوامل موثر (علی، مداخله گر و زمینه ای) بر توسعه ورزش هندبال ایران با رهیافت داده بنیاد Keywords:

آسیب های اجتماعی , اوقات فراغت , تئوری داده بنیاد , فرهنگ , ورزش