اثر برخی فعالیت های آگروتکنیکی بر تولید علوفه و توزیع ماده ی خشک تریتیکاله (X Triticosecale Wittmack)

به منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال زراعی (۱۳۹۴ و ۱۳۹۵) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف)، ازتوبارور-۱، میکوریزا، فسفات بارور-۲، پتا بارور-۲ و کود شیمیائی نیتروژن (فاکتور فرعی) (منبع اوره) در چهار سطح، شامل، شاهد، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلو گرم در هکتار در نظر گرفته شد. در این آزمایش، تلفیق کود زیستی-شیمیایی، عملکرد علوفه و انتقال مواد را افزایش داد. عمکرد علوفه خشک در ترکیب ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلو گرم در هکتار کود اوره با کودهای زیستی نسبت به شاهد، به ترتیب ۵۴۲۸، ۵۶۶۸ و ۳۵۲۸ کیلوگرم درهکتار بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین انتقال مواد فتوسنتزی از اندام رویشی به دانه (انتقال ماده خشک، سهم انتقال ماده خشک به دانه، میزان انتقال ماده خشک از ساقه) ۶/۶۳۴ گرم/گیاه و ۱۲۱ درصد، تغییر می یابد. نتایج کلی نشان داد که در شرایط دیم، کاربرد توام کود زیستی با اوره در زمان کاشت، عملکرد مطلوب تریتیکاله را سبب خواهد شد.

Keywords:

واژگان کلیدی: انتقال مجدد , تریتیکاله , کود زیستی و شیمیائی , ماده خشک