تاثیر قارچ میکوریزایی Glomus intraradices بر غلظت عناصر غذایی در نهال های نارنج و بکرایی

به منظور بررسی تاثیر قارچ میکوریزایی Glomus intraradices بر غلظت برخی از عناصر غذایی در مرکبات، آزمایشی گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار با دو فاکتور به اجرا در آمد. فاکتورها شامل فاکتور گونه ی مرکبات در دو سطح شامل نارنج (aurantium Citrus) و بکرایی (دورگ طبیعی مرکبات)، و فاکتور محیط کشت در سه سطح (خاک غیرسترون بدون قارچ، خاک سترون بدون قارچ و خاک سترون به همراه قارچ) بود. برای تیمار گیاهان با قارچ میکوریزایی، بذور نارنج و بکرایی در گلدان های حاوی زادمایه ی G. intraradices کاشته شد. صفات مورد بررسی شامل غلظت فسفر، آهن، روی، مس و منگنز در اندام هوایی بود. نتایج نشان داد که غلظت این عناصر در اندام هوایی نهال های نارنج تیمار شده با قارچ میکوریزایی نسبت به شرایط بدون قارچ بیشتر بود و اختلاف معنی داری را در سطح پنج درصد آماری نشان داد. در نهال های بکرایی تیمار شده با میکوریز نسبت به شرایط بدون میکوریز در خاک سترون، غلظت همه ی عناصر در اندام هوایی نهال ها بیشتر بود و درمورد همه ی عناصر (به جز آهن) اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد آماری مشاهده شد. در مجموع، نتایج نشان داد که قارچ میکوریزایی G. intraradices باعث افزایش غلظت عناصر غذایی فسفر، روی، منگنز، آهن و مس در اندام هوایی نهال های نارنج و بکرایی شد.

Keywords:

عناصر کم نیاز , فسفر , مرکبات , میکوریز