نقدی بر ادله حلیت ربای تولیدی از دیدگاه فقه امامیه و اهل سنت
Publish place: Fiqhe Moqaran (Comparative Jurisprudence)، Vol: 9، Issue: 18
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 264
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQHMG-9-18_006
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1401
Abstract:
یکی از چالشهای مورد ابتلای جوامع اسلامی امروزه در حوزه اقتصاد، مسئله ربای قرضی (وام) است. اصل حرمت ربا در میان تمام مسلمانان، مورد اتفاق بوده و بلکه از ضروریات دین به شمار می آید و مشهور فقیهان با استناد به آیات و روایات تحریم ربا، ربای قرضی را به صورت مطلق حرام دانسته اند و در مورد اقسام آن، تفصیلی مطرح نکرده اند اما از حدود یک قرن پیش، گروهی از اندیشمندان مسلمان با استناد به برخی ادله، ربای قرضی را از جهت غرض قرض گیرنده و مصارف آن، به دو نوع ربای استهلاکی (مصرفی) و ربای انتاجی (تولیدی) تقسیم کرده اند و ربای مصرفی را مشمول ادله تحریم ربا دانسته و ربای تولیدی را تجویز نموده اند. بر این اساس، قرض ربوی اگر برای تولید، تجارت و امثال آن باشد، جایز بوده و حرام نیست. حاصل پژوهش نشان می دهد که ادله تحریم ربا، هر دو نوع ربای قرضی را شامل می شود و ادعای جواز ربا در ربای انتاجی، فاقد اعتبار است.
Keywords:
Authors
محمدعلی راغبی
دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه قم
رضا دهقان نژاد
استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
صابر فاتحی
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه قم
زهرا اکبرزاده
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه سمنان
محمد اسدی
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه قم
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :