اثر کودهای آلی، نانوکودهای بیولوژیک و رژیم های آبیاری بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه کنجد در منطقه خنج استان فارس

Publish place: ، Vol: 7، Issue: 20
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 98

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPEC-7-20_011

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1401

Abstract:

به منظور بررسی اثر کودهای آلی، نانوبیولوژیک و رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد دانه کنجد رقم دشتستان، آزمایشی به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار و ۲۴ تیمار در سال زراعی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ در منطقه توردان شهرستان خنج اجراء شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمارهای کودی در ۸ سطح به عنوان فاکتور اول شامل: شاهد (بدون کود)، کود دامی،  کمپوست، کود دامی + کمپوست، نانوبیولوژیک بیوزر به تنهایی، نانوبیولوژیک + کود دامی، نانوبیولوژیک + کمپوست و نانوبیولوژیک + کود دامی +کمپوست با ۳ دور آبیاری به عنوان فاکتور دوم (۸، ۱۲ و ۱۶) بودند. نتایج نشان داد که دور آبیاری ۸، ۱۲ و ۱۶ روز تاثیر معنی داری بر صفات عملکرد در بوته، عملکرد در هکتار، وزن هزار دانه، ارتفاع ساقه اصلی، ارتفاع اولین شاخه فرعی، تعداد کپسول و درصد روغن دانه نداشت اما دور آبیاری ۸ و ۱۶ روزه، وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. همچنین تمام تیمارهای کودی باعث افزایش معنی داری صفات مورد اندازه گیری در آزمایش در مقایسه با تیمار شاهد (بدون کود) شدند. بهترین تیمارکودی ازنظر عملکرد تیمار مخلوط کمپوست وکود نانو بیولوژیک بود.  اثر متقابل تیمارهای کودی و دورهای مختلف آبیاری در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. در مجموع با بررسی تیمارهای کودی و دورهای آبیاری اعمال شده در این پژوهش و به منظور صرفه جویی در مصرف آب، تیمار کودی نانوبیولوژیک + کمپوست با دور آبیاری ۱۶ روز به عنوان بهترین تیمار کودی و دور آبیاری در منطقه پیشنهاد  می گردد. به منظور بررسی اثر کودهای آلی، نانوبیولوژیک و رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد دانه کنجد رقم دشتستان، آزمایشی به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار و ۲۴ تیمار در سال زراعی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ در منطقه توردان شهرستان خنج اجراء شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمارهای کودی در ۸ سطح به عنوان فاکتور اول شامل: شاهد (بدون کود)، کود دامی،  کمپوست، کود دامی + کمپوست، نانوبیولوژیک بیوزر به تنهایی، نانوبیولوژیک + کود دامی، نانوبیولوژیک + کمپوست و نانوبیولوژیک + کود دامی +کمپوست با ۳ دور آبیاری به عنوان فاکتور دوم (۸، ۱۲ و ۱۶) بودند. نتایج نشان داد که دور آبیاری ۸، ۱۲ و ۱۶ روز تاثیر معنی داری بر صفات عملکرد در بوته، عملکرد در هکتار، وزن هزار دانه، ارتفاع ساقه اصلی، ارتفاع اولین شاخه فرعی، تعداد کپسول و درصد روغن دانه نداشت اما دور آبیاری ۸ و ۱۶ روزه، وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. همچنین تمام تیمارهای کودی باعث افزایش معنی داری صفات مورد اندازه گیری در آزمایش در مقایسه با تیمار شاهد (بدون کود) شدند. بهترین تیمارکودی ازنظر عملکرد تیمار مخلوط کمپوست وکود نانو بیولوژیک بود.  اثر متقابل تیمارهای کودی و دورهای مختلف آبیاری در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. در مجموع با بررسی تیمارهای کودی و دورهای آبیاری اعمال شده در این پژوهش و به منظور صرفه جویی در مصرف آب، تیمار کودی نانوبیولوژیک + کمپوست با دور آبیاری ۱۶ روز به عنوان بهترین تیمار کودی و دور آبیاری در منطقه پیشنهاد  می گردد.

Authors

صدراله احمدی

گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران

علیرضا باقری

گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد اقلید، دانشگاه آزاد اسلامی، اقلید، ایران

برمک جعفری حقیقی

گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران