تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد جمعیت بزرگسال ایرانی نسبت به افزودنی های غذایی

مقدمه: در حال حاضر بیش از ۲۵۰۰ نوع افزودنی به صورت عمدی جهت دستیابی به اهداف مورد نظر و یا افزایش عمر ماندگاری به مواد غذایی اضافه می شود. از طرف دیگر، استفاده از این ترکیبات، نگرانی هایی را در ارتباط با سلامت مصرف کنندگان ایجاد نموده است. اطلاعات عموم جامعه در مورد این دسته از ترکیبات ناکافی به نظر می رسد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر آموزش بر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد جامعه در ارتباط با افزودنی های غذایی بود. روش ها: در این مطالعه مداخله ای، ۸۰ نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله (هر کدام ۴۰ نفر) قرار گرفتند. آموزش افراد به صورت چهره به چهره با ارایه پمفلت و کتابچه با موضوع معرفی افزودنی های غذایی صورت پذیرفت. وضعیت دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان در مورد افزودنی های غذایی بر اساس تکمیل پرسش نامه محقق ساخته قبل و پس از آموزش با امتیاز حداکثر ۱۰۰ مورد ارزیابی قرار گرفت. امتیاز کمتر از ۵۰ ضعیف و بین ۵۱ تا ۱۰۰ مطلوب در نظر گرفته شد. متغیرهای کمی و کیفی بر اساس آزمون های مورد نظر در نرم افزار SPSS و سطح معنی داری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان نسبت به افزودنی های غذایی در گروه شاهد قبل از آموزش به ترتیب ۸/۲ ± ۷۳/۱، ۴/۷ ± ۴۸/۹ و۵/۴ ± ۴۶/۷ بود و در گروه مداخله این امتیازات به ترتیب ۷/۳ ± ۷۳/۷، ۶/۴ ±۴۸/۲ و ۷/۸± ۴۵/۴ گزارش گردید. پس از آموزش، به صورت متناظر این امتیاز در گروه شاهد به ترتیب ۸/۷± ۷۳/۹، ۴/۷ ± ۴۸/۱ و۷/۳ ± ۴۵/۶ بود و در گروه مداخله به ترتیب ۲/۳± ۸۸/۹، ۳/۷ ± ۸۰/۹ و ۴/۷ ± ۷۵/۹ ارتقا یافت. اختلاف معنی داری در میانگین امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد در ارتباط با افزودنی های مواد غذایی بین دو گروه مشاهده گردید. نتیجه گیری: اثربخشی آموزش در جمعیت بزرگسال ایرانی در خصوص افزودنی های مواد غذایی مشاهده گردید. میزان آگاهی، سپس نگرش و عملکرد کارکنان به ترتیب بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. بنابراین، با توجه به کمترین امتیاز مربوط به عملکرد، ارایه آموزش های مداوم و مستمر در خصوص افزودنی های غذایی با هدف بهبود عملکرد جامعه در خصوص انتخاب غذای مناسب پیشنهاد می شود.

تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد جمعیت بزرگسال ایرانی نسبت به افزودنی های غذایی Keywords:

Knowledge , Attitude , Practice , Food additives , Personnel , Iran , آگاهی , نگرش , عملکرد , افزودنی های غذایی