تاثیر ماهیت قاعده منع ژنوسید در صدور دستور موقت: آموزه های دعوای گامبیا علیه میانمار
Publish place: Human Rights، Vol: 17، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 149
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-17-1_010
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1401
Abstract:
آیا دولت غیرزیان دیده از نقض، امکان استناد به مسئولیت دولت متخلف را دارد؟ این پرسشی است که سال ها پیش از تصویب نهایی طرح مسئولیت دولت ها در سال ۲۰۰۱م مورد بحث و بررسی قرار گرفته بود و درنهایت در صورت بندی ماده «۴۸» طرح مسئولیت متجلی شد. برهمین مبنا دولت گامبیا براساس نقض کنوانسیون پیش گیری و مجازات ژنوسید،[۱] مصوب ۱۹۴۸م دعوایی را علیه دولت میانمار به همراه درخواست صدور دستور موقت در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹م در دیوان بین المللی دادگستری اقامه نمود. دیوان نیز در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۲۱م قرار دستور موقت خود را صادر نمود. این تصمیم حاوی نکته های شایان توجهی است؛ ازجمله این که ماهیت حقوق مورد ادعا چه تاثیری در داشتن سمت در دعوا و آستانه احراز شروط لازم برای صدور دستور موقت دارد. در این نوشتار در پرتو رویه دیوان و آموزه های دکترین به بررسی این دو پی آمد مهم در پرتو تاثیر ماهیت حقوق مورد ادعا در دادرسی ها نزد دیوان به طورکلی و دستور موقت به طور خاص می پردازد. [۱]. Genocide.
Keywords:
Authors
عبدالله عابدینی
استادیار پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، تهران، ایران.
بهمن بهری خیاوی
دانش آموخته دکترای حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، زنجان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :