اثر سیلی مارین بر صفات تولیدی و پاسخهای ایمنی جوجه های گوشتی

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مصرف سطوح مختلف سیلی مارین بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. ۲۸۸ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب ۵۰۰ در یک طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار، ۴ تکرار و ۱۲ مشاهده در هر تکرار بررسی شدند. مقادیر صفر (شاهد)، ۱۶۰، ۲۰۰، ۲۴۰، ۲۸۰ و ۳۲۰ قسمت در میلیون (ppm) سیلی مارین از روز سوم به جیره جوجه ها اضافه شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری شد. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال در روزهای ۸ و ۲۲ پرورش، ml ۱/۰ از سوسپانسیون ۲۵ درصد گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به عضله سینه جوجه ها تزریق و اندازه گیری تیتر آنتی بادی سرم در روزهای ۲۱، ۲۸، ۳۵ و ۴۲ به روش هماگلوتیناسیون انجام شد. با تزریق ml ۱/۰ فیتوهماگلوتینین (PHA-P) در روز ۱۶ پرورش به چین پوستی بال جوجه ها و با تعیین ضخامت پوست بعد از ۲۴ و ۴۸ ساعت، پاسخ ایمنی سلولی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مصرف ۲۰۰، ۲۴۰، ۲۸۰ و  ppm۳۲۰ سیلی مارین موجب کاهش خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل خوراک جوجه ها شد (۰۵/۰P<)، ولی بر افزایش وزن جوجه ها تاثیری نداشت (۰۵/۰P>). مصرف ۲۰۰، ۲۴۰، ۲۸۰ و  ppm۳۲۰ سیلی مارین موجب افزایش تیتر آنتی بادی تام علیه SRBC وIgG  در مقایسه با گروه شاهد شد (۰۵/۰P<)، ولی بر تیتر IgM و شاخص تحریک پوستی در پاسخ به PHA-P تاثیری نداشت (۰۵/۰P>). به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد مصرف مقادیر ۲۰۰، ۲۴۰، ۲۸۰ و ppm۳۲۰  سیلی مارین در جیره باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی هومورال جوجه های گوشتی شدند.

Keywords:

پاسخ های ایمنی , جوجه گوشتی , سیلی مارین , عملکرد