تعیین بهترین وزن هنگام تولد بره های نژاد قره گل در رابطه با زنده مانی آنها تا سن شیرگیری

برای ارزیابی عوامل غیرژنتیکی موثر بر زنده مانی بره های قره گل از زمان تولد تا سن از شیرگیری، ۶۴۲۶ رکورد که بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۷ در مرکز اصلاح نژاد قره گل سرخس جمع آوری شده بود بکار رفت. صفات مورد مطالعه شامل زنده مانی تجمعی در سنین تولد تا ۱۴، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روزگی بود. برای هر صفت، مدل خطی شامل اثرات سال و ماه تولد بره، نوع تولد، جنس بره، سن میش و متغیر کمکی وزن تولد بره (خطی و درجه دوم) بود. تجزیه و تحلیل آماری به کمک رویه GLM نرم افزار آماری SAS انجام شد. بجز سن میش تمامی عوامل بر صفات مورد بررسی اثر معنی دار داشتند (۰۱/۰P<). میزان مرگ و میر تا سن از شیرگیری در کل گله، تک قلو و دو قلوها به ترتیب ۸، ۸۷/۵ و ۷۹/۱۷ درصد بود. خطر نسبی مرگ، از زمان تولد تا ۳۰ روزگی روند صعودی و بعد از آن روند نزولی داشت. در بره های نر و دوقلوها میزان مرگ و میر در مقایسه با ماده ها و تک قلوها بالاتر بود. میانگین وزن تولد تک قلوها ۶۷۵/۰±۳۲/۵ و دوقلوها ۶۵۵/۰±۲۵/۴ کیلوگرم بود. وزن تولد بهینه که در آن زنده مانی بیشینه بود در سنین تولد تا ۱۴، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روزگی در تک قلوها و دوقلوها به ترتیب ۷۸/۵ و ۶۸/۴، ۸۸/۵ و ۸۶/۴، ۹۳/۵ و ۰۳/۵، و ۹۳/۵ و ۵ کیلوگرم بود. وزن تولد بهینه در سنین تولد تا ۱۴، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روزگی در بره های نر و ماده به ترتیب ۹/۵ و ۴/۵، ۱/۶ و ۶/۵، ۴/۶ و ۶/۵، و ۹/۵ و ۵ کیلوگرم بود. پیشنهاد می شود که در نژاد قره گل برای بهبود زنده مانی، بجای انتخاب برای وزن تولد سنگین تر، انتخاب برای وزن تولد بهینه انجام شود.

Keywords:

زنده مانی بره , نژاد قره گل , وزن تولد بهینه