مطالعه روزمرگی، هستی و فضا در تحلیل شخصیت «زری» در رمان سووشون براساس دیدگاه هایدگر

پدیدارشناسی با تحقیقات هوسرل آغاز شد؛ از همان زمان سیر تکاملی خود را آغاز کرد و توسط فلاسفه دیگر گسترش یافت. این سیر تکاملی با تلاش هایدگر ادامه پیدا کرد و به اوج رسید. یکی از جایگاه های برجسته مطالعه هستی، روزمرگی و فضا در عرصه پدیدارشناسی، در بررسی شخصیت رمان هاست؛ به ویژه در شخصیت زنان ایرانی که به دلیل وظایف همسرداری و خانه داری دچار روزمرگی شده، وجود اصیل خود را به فراموشی سپرده اند. در این پژوهش که به روش تحلیلی- توصیفی صورت گرفته، شخصیت زری به عنوان زن خانه دار بررسی  شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که وجود زری از آغاز تا پایان رمان، سه مرحله را طی می کند. ۱- مرحله غفلت و واقعیت انسانی تنزل یافته؛ ۲- مرحله ترس وآگاهی، پوچی و ناامیدی در نتیجه عوامل درونی و بیرونی؛ ۳- مرحله تحول از واقعیت انسانی۱ تنزل یافته به واقعیت انسانی اصیل. بنابراین وجود زری درنتیجه روزمرگی دچار پوچی، اندوه و حدیث نفس فراوان با خود است؛ حدیث نفسی که هایدگر از آن با عنوان وجدان یاد می کند، بعد از مرگ یوسف، موجب رهاشدن زری از واقعیت انسانی تنزل یافته و درنهایت پی بردن به وجود اصیل خود می گردد.

Keywords:

هایدگر , واقعیت انسانی (دازاین) , زری , سووشون