مطالعه ارتباط آمادگی هوازی با وضعیت اجتماعی – اقتصادی دانش آموزان پسر نوجوان شهرستان دیر

این پژوهش با هدف مطالعه ارتباط آمادگی هوازی با وضعیت اجتماعی – اقتصادی دانش آموزان پسر نوجوان شهرستان دیر انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی میباشد جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان پسرجوان شهرستان دیر بود که شامل بخش مرکزی، شهر آبدان، شهر بردستان و بخش بردخون میشد. پس از بررسی و کسب اجازه لازم از حراست و ریاست اداره آموزش و پرورش شهرستان دیر ۲۰۰ نفر از دانش آموزان پسر به صورت تصادفی خوشه ای برای پر کردن پرسش نامه و آزمونهای مربوطه انتخاب شدند. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار spss۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین آمادگی هوازی و سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان دیر ارتباط معنی داری وجود ندارد. در این مطالعه فرض بر این بوده است که هر چه سرمایه اقتصادی و فرهنگی خانواده های دانش آموزان بیشتر باشد، میزان آمادگی جسمانی آنها نیز بیشتر باشد ولی نتایج هیچ ارتباط معنی داری بین این متغیرها نشان نداد میزان آمادگی جسمانی به مقدار فعالیت جسمانی روزانه جهت انجام امور روز مره و هم چنین مقدار فعالیت های ورزشی که فرد در طی روز و بصورت هفتگی و ماهانه انجام می دهد بستگی دارد. از آن جا که سرمایه اقتصادی خانواده های دانش آموزان شرکت کننده در این مطالعه ضعیف بوده است (حدود ۸۵ درصد)، این احتمال وجود دارد که این خانواده ها هزینه ای بابت شرکت بچه های خود در کلاسهای ورزشی و تفریحی هزینه نمی کنند و نسبت به این موضوع بی تفاوت باشند. همچنین با توجه به این که سطح تحصیلات پدران و مادران این دانش آموزان که نشانگر سرمایه فرهنگی این خانواده ها میباشد در سطح پایینی قرار دارد این احتمال وجود دارد که والدین این دانش آموزان نسبت به نیازهای جسمانی و شرکت آنها در کلاس های فرهنگی ورزشی و تفریحی اطلاع چندانی ندارند احساس نیاز نمی کنند و نسبت به این موضوع نیز بی اعتنا باشند.

Keywords:

ورزش , آمادگی هوازی , وضعیت اجتماعی – اقتصادی , دانش آموزان