عدم تغییر HDL در حضور افزایش پاراکسوناز-۱ در پاسخ به تمرینات TRX در زنان چاق میانسال غیرفعال

مقدمه: شواهد علمی از کاهش اثرات آنتی آتروژنیک و آنتی اکسیدانی PON-۱ (PON۱) در حضور چاقی حکایت دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ۸ هفته تمرین TRX بر PON۱ و HDL در زنان چاق میانسال غیرفعال انجام گرفت.روش کار: برای این منظور ، تعداد ۲۸ زن چاق میانسال غیرفعال ۳۰ تا ۴۰ ساله (۳۶ ≥ BMI ≥ ۳۰) به شیوه تصادفی به گروه های TRX (۸ هفته، ۳ جلسه در هفته) و کنترل (عدم تمرین) تقسیم شدند. سطوح ناشتایی فعالیت PON-۱ و HDL و شاخص های آنتروپومتریکی (وزن، دور شکم، شاخص توده بدن، چربی احشایی و درصد چربی بدن) در شرایط قبل و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هر دو گروه اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل و همبسته جهت مقایسه سطوح پایه و تغییرات متغیرها بین دو گروه بین دو شرایط قبل و پس از برنامه تمرینی استفاده شد. نتایج: تمرینات TRX به افزایش معنی دار PON-۱ (۰۱۶/۰ = p) و کاهش شاخص های آنتروپومتریکی(۰۵/۰ >ρ) منجر شد اما سطوح HDL تغییر معنی داری پیدا نکرد(۰۸۷/۰ = p). هیچ یک از متغیرها در گروه کنترل تغییر نکردند(۰۵/۰ < ρ).نتیجه گیری: علیرغم عدم تغییر HDL، اجرای تمرینات TRX بواسطه افزایش PON-۱ با اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی آتروژنیکی در زنان چاق میانسال همراه است.

Keywords:

تمرین TRX , PON-۱ , چاقی , آتروژنیک