تاثیر مولفه های شهر پایدار بر رویکرد کیفیت زندگی

به دنبال افزایش سریع جمعیت و گسترش مشکلات شهری در ابعاد مختلف که باعث کاهش کیفیت زندگی در شهر ها و بروز نارضایتی در شهروندان می شود لزوم توجه برنامه ریزان شهری به پرداختن این مشکلات را آشکار می کند. امروزه کیفیت زندگی و راهکارهای ارتقای آن، هدف اصلی تمام برنامه ریزی هایی است که برنامه ریزان و اندیشمندان تهیه می کنند و هم هدف و هم وسیله برای توسعه ی پایدار است .هدف از این پژوهش ، ارزیابی مولفه های ارتقا دهنده کیفیت زندگی همراه با شاخص های توسعه پایدار و پایداری شهری می باشد.نتایج پژوهش نشان می دهد که اگرچه تعاریف ثابت و مشخصی در مورد شهر پایدار وجود ندارد، اما توافق اصولی بر اهداف نهایی آن، رسیدن به توسعه پایدار که در نتیجه به افزایش کیفیت شهری منجر می شود وجود دارد.ساختار این پژوهش بر اساس موضوع از نوع پژوهش های کیفی و از نظر ماهیت از نوع روش های توصیفی - تحلیلی است و نتایج آن حاکی از این است که توجه به عوامل پایداری در شهر ها اعم از نوع طراحی ، محیط زیست ، مسائل اقتصادی و ... می تواند منجر به ارتقای حس رضایت و کیفیت زندگی شهروندان شود.

Keywords:

شهرنشینی , کیفیت زندگی شهری , پایداری شهری