واکاوی سبک پارامتریک و نقش آن در طراحی معماری (مطالعه موردی : فضاهای شهری )

امروزه با ظهور علوم جدید، معماری نیز دستخوش تغییرات فراوانی شده است . به نظر برخی معماران، دیگر روش های سنتی طراحی ، قادر به پاسخ گویی به نیاز و عطش آنان و مردمان این کره خاکی به تنوع طلبی بیشتر و ارضای عطش نوآوری آنان نمی باشد. همینطور، ایشان معتقدند به دلیل اهمیت داشتن مسئله انرژی و حفظ محیط زیست برای آیندگان، معماری به شیوه گذشته پاسخگوی نیازهای کنونی نخواهد بود. همین طور امکاناتی که این دستاوردها در زمینه فرآیند طراحی به دست می دهد دنیای متفاوتی را پیش روی طراحان گشوده است . معماری پارامتریک یک پروسه ی بر پایه تفکر الگوریتمیک می باشد که یک سری پارامتر و قوانین همراه یکدیگر روابط بین “هدف طراحی ” و “نتیجه طراحی را تعریف و روشن می کنند. طراحی پارامتریک یک پارادایم طراحی است که در آن روابط بین المان ها، تکثیر هندسه و فرم های پیچیده را رقم می زند. کلمه پارامتریک از مبحث “ معادله پارامتریک در ریاضیات منشا می گیرد و اشاره به استفاده از پارامترها و متغییرهای مشخص که می باشد که می توان با تغییر آن ها نتیجه یک سیستم یا معادله را ویرایش کرد. طراحی پارامتریک یک ایده جدیدی نیست و از قدیم به بخشی از معماری و طراحی شکل بخشیده است . توجه به تغییر نیروهای حاکم مانند آب و هوا، جهت دهی ، فرهنگ و کاربری همیشه بخشی از پروسه ی طراحی بوده است . در این راستا شیوه جمع آوری داده ها در این پژوهش ، کتابخانه ای و روش پژوهش توصیفی ، تحلیلی می باشد. بدین منظور روشی کامل و گویا برای شناخت بهتر مفهوم پارامتریک ، تحلیل و بررسی ویژگی های اصلی پارامتریک در طراحی معماری فضاهای شهری است .

Keywords:

معماری , طراحی , سبک پارامتریک , فضاهای شهری .