بهره گیری از مصالح پایدار در طراحی مدارس استان گلستان

با توجه به مفهوم توسعه پایدار مسائلی از قبیل : نابودی منابع طبیعی ، تخریب اکوسیستم ، آلودگی ، افزایش بی رویه جمعیت و پایین آمدن کیفیت زندگی انسانها بوجود آمده است . در ارتباط با این موضوع مصالح ساختمانی پایدار می تواند نقش مهمی را ایفا می کند. یعنی بهتر است که مصالح قابل بازیافت باشد و منابع کمتری مصرف شود و آلودگی کمتری برای محیط زیست به وجود آید. ازاین رو، این مصالح باید قابل برگشت به طبیعت و استفاده مجدد باشد؛ لذا در این پژوهش ، هدف اصلی پیرامون این مسئله است و به معرفی ضوابط و اصول معماری پایدار در ساختمان مدارس پرداخته که با استفاده از مصالح تجدیدپذیر برای بازگشت پذیری به طبیعت ساختمان آموزشی در نظر گرفته می شود . این مباحث سوالاتی را در ذهن شکل می دهد از جمله این که : چگونه می توان با استفاده از مصالح قابل بازیافت (تجدیدپذیر) مدارس را به سمت معماری پایدار سوق داد؟ با توجه به شرایط اقلیمی استان گلستان چه نوع مصالحی را بهتر است در ساختمان مدارس استفاده کنیم که بتوانیم آنها را به سمت معماری پایدار هدایت کنیم ؟ بدین منظور مطالعات کتابخانه ای صورت گرفت و این نتیجه حاصل شد که محصولات انتخابی در شهر گرگان برای پایداری بهتر است بومی باشد و یا ویژگی های معماری پایدار را داشته باشد.