تحلیل و بررسی قیاس بین معماری با علوم تغذیه

همانگونه که نظریه پردازان معماری در نیمه قرن هجدهم سعی داشتند دستورالعملی کلاسیک برای معماری تدوین کنند، به همان ترتیبی که سرآشپز آن زمان سعی داشت که دستورالعملی برای »غذای روز«خود تدوین نمایید.که حاصل نتایج آنها لذت بردن بوده است . در دوران معاصر نیز با دریافت این تشابهات و مقایسه این دو مقوله ،که دریکی از وجوه مشترک آنها سلیقه هست و در آن عصر شکل گرفته اند، و همچنین به دلیل بین رشته ای بودن معماری با سایر علوم جهت ارتقاء مبانی نظری موجب شده است که صاحب نظران کثیری در این زمینه ، همانند سایر علوم دارای نظریات موثری داشته باشند. در معماری قیاسهای متنوعی وجود دارد که یکی از آنها قیاس با علوم تغذیه هست . هدف از این پژوهش ، شناخت و بررسی شباهت های معماری با علوم تغذیه ، بخصوص آشپزی به دلیل وابستگی و ضرورت آنها به حیات و بقا انسان و شباهت در علم و هنر بودن آنها است . روش تحقیق در این پژوهش از نوع کیفی و جمع آوری اطلاعت ، کتابخانه ای و اسنادی است و در انتها با تفسیر و تحلیل اطلاعات، جنبه های از آشپزی مانند نشانه شناسی ، ادراک حسی ، زیبایی شناسی ، آموزش پذیری و جنبه های نظری و عملی که قابل قیاس با معماری هستند و می تواند با ایجاد مفاهیم جدید جهت پیشبرد در طرح مسائل معماری قابل استفاده باشد بیان شده است .

Keywords:

معماری , قیاس , علوم تغذیه , آشپزی , ذائقه