بررسی ساختار آموزش معماری ایرانی -اسلامی در جهان سنت

در بررسی کیفت و مطلوبیت معماری یک منطقه از زاوایای مختلف میتوان موضوع را مورد مطالعه قرار داد و عوامل مختلف تاثیر گذار بر آن و میزان تاثیر آن ها را بررسی نمود. یکی از اصلی ترین عوامل تاثیرگذار بر معماری و کیفیت آن، بحث آموزش و ساختار آن در یک کشور است . اگر امروز بحث ها و نقد های فراوان به معماری و شرایط آن در این کشور وارد است میتوان بعضی از عوامل آن را در بحث آموزش معماری جستجو کرد. از سوی دیگر ما در تاریخ خود تجربه ای چند صد ساله از نمونه های عالی معماری را داریم . راهیابی به راز ورمز معماری پرشکوه اسلامی این سرزمین که یکی از جلوه های بلند ساخت وساز معمارانه در طول تاریخ حیاط بشر است میسر نمی گردد،مگر آنکه با نگرشی عمیق به پدیدآورندگان این آثار و احوالاتشان نظر دوخت و در فضای روحانی که آنان در آن دم زده اند،حضور یافت . معماری ایرانی -اسلامی در پیشینه خویش لااقل پذیرای دو نظام کلی آموزشی بوده است . یکی آموزش سنتی معماری است که ریشه در قرون و اعصار دارد و انتقال اطلاعات و مفاهیم در آن به صورت سینه به سینه و استاد و شاگردی انجام میپذیرفته ، دوم، نظام آموزشی آکادمیک دردوره های اخیر براساس الگوی مدارس اروپایی مانند مدرسه هنرهای زیبای پاریس است . آموزش معماری در سنت پیشینیان از سرچشمه فرهنگ و در نگاه آرمانی توام با اخلاق و فتوت بوده است . چنین نکاتی در معماری سنتی ما میتوانند مانند راهنماهایی باشند که در مسیر تاریک معماری در عصر حاضر به روشن شدن مسیر پیش رو کمک کنند. مقاله حاضر با بررسی شیوه آموزش معماری در عصر سنت به عنوان یکی از عوامل شکل گیری معماری ، سعی در استخراج نکات مثبتی که باعث پیدایش چنان معماری فاخری شده اند، دارد.

Keywords:

معماری سنتی , آموزش معماری , فتوت نامه اصنافی , معماری ایرانی -اسلامی