مطالعه تطبیقی کاربری های مسکونی ،از منظر میزان مصرف انرژی سالانه وصرفه جویی انرژی با استفاده از روش کارکردی و تجویزی (نمونه موردی شهر همدان)

طراحی بنا بر مبنای کنترل میزان انرژی و صرفه جویی در مصرف انرژی یکی از تحولات بسیار مهم در حوزه ی معماریست ، از دیرباز طراحی بر اساس میزان مصرف انرژی سالانه مورد توجه طراحان و معماران قرار گرفته است ، بخش قابل توجهی از تبادل حرارتی ساختمان از طریقه پوسته خارجی آن صورت می گیرد.و برای رسیدن به صرفه جویی در مصرف انرژی ،لازم است طراحی پوسته خارجی ساختمان مطابق با اصول طراحی شود. بر این منظور در این پژوهش با استفاده از روش کمی و جمع اوری داده ها و ازمون و تحلیل اطلاعات جمع اوری شده و با تکیه بر مبحث ۱۹ مقررارت ملی ساختمان و تعیین گروه ساختمان از منظر میزان صرفه جویی در مصرف انرژی و مقایسه دو روش کارکردی و تجویزی ، و مطالعه سه کیس فرضی ، مسکونی ویلای ، سه طبقه ، آپارتمانی ، در اقلیم همدان ،در جهت رسیدن به این سئوال که اصلاح پوسته خارجی ساختمان از منظر کارکردی چه تفاوتی با روش تجویزی دارد؟ ، به جواب مناسب دست پیدا کرد و نقش پوسته ساختمان در میزان صرفه جویی مصرف انرژی را بررسی کرد.

Keywords:

ساختمان , کاهش مصرف انرژی , , مبحث ۱۹ مقررات ملی , همدان