بررسی الگوی شکلی مسکونی در دوره قاجاریه در جهت ایجاد حس تعلق به فضا در معماری

خانه های مسکونی دوره قاجاریه در پلان،چیدمان فضایی و ویزگی های معماری،دارای اصول و تناسبات عددی مشترکی هستند و هدف از این موضوع بررسی الگوهای ساختاری،تناسبات و نحوی ارتباطات فضایی ان با یکدیگر می پردازد.احساس تعلق فرد به مکان زندگی است و با توجه به اهمیت کانون خانواده در جامعه و به سامان بودن آن در هر دوره زمانی که بنیاد آن از فضای سکونت شکل می گیرد در آن شدیم تا تحقیقی در رابطه با علل کمرنگ شدن این مهم در عصر حاضر داشته باشیم و با مرور بر معماری گذشته حس وابستگی ها و تعلق در خانه به دلیل توجه به جزییات معماری محل سکونت خود نمایی می کند. حال باید دید چه عواملی و استانداردهایی در معماری منازل مسکونی وجود داشته که بعد از گذشت زمان همچنان که به آنها مینگریم حس غریزی آرامش در ما به تقلقل می آید. معماری ای که هم چشم نواز است و هم رخ نواز، اما در معماری عصر حاضر چنین حس تعلقی را دریافت نمی داریم .راه حل یا هدف از این پژوهش بهره گیری درست از استانداردها و حس تعلق فضا در ان دوره و استفاده از آن در معماری معاصرکه به این حس تعلق برسیم .هدف اصلی این تحقیق بررسی الگوی شکل مسکن است . در دوره قاجار در معماری دوران معاصر حس تعلق به فضا را می توان حس کرد که از نظر هدف کاربردی و توسعه ای روش تحقیق حاضر است . بخشی از کار که مربوط به بررسی دوره قاجار است . روش کمی و کیفی است . روش کیفی با مشاهده و روش کمی با پرسشنامه به تشریح و تبیین دلایل چگونگی و چرایی وضعیت مسئله و ابعاد آن می پردازد.

Keywords:

مسکن , دوره قاجار , الگوهای فضایی , حس تعلق به مکان , استانداردهای مسکن