بررسی تاثیر معماری دوره اسلامی بر هویت مدارس تاریخی ایران (نمونه موردی : مدارس تاریخی عصر صفویه )

هویت به ما قدرت تشخیص می دهد و باعث درک درستی از محیط پیرامون انسان می شود. همچنین درک احساسی ما از محیط می تواند هویت محیط را برای انسان آشکار کند و این تاثیرات محیطی بر انسان بسیار موثر و درونی است . احساس و انگیزههای درونی که محیط و معماری بر انسان می تواند هویت محیطی در معماری را ایجاد کند. هویت معماری شخصیت و اصالت آن مکان ر ا ایجاد و بااحساس و فرهنگ مردم یک دوره تاریخی ارتباط مستقیم دارد و نماد سبک زندگی گذشتگان و فرهنگ و احساس آنها نسبت به فضای زندگی و پیرامونشان است . هویت معماری مدارس به عنوان عاملی پویا و تاثیرگذار بر کیفیت آموزشی و پرورشی دانش آموزان ایفای نقش می کند متاسفانه در معماری دوره معاصر، الگوی معماری مدارس تابع الگوهای غربی و فاقد هویت و اصالت ، شده است . مدارس فعلی شامل تعدادی اتاق بی روح و فضایی بسته و فاقد هویت و اصالت است که این سبک معماری مدارس معاصر را نمی توان دستیار و مکمل امر آموزش قلمداد کرد، درحالی که نقش فضاهای عمومی (معلم دوم) در فرایند تعلیم و تربیت دانش آموزان می تواند چشمگیرتر شود. هدف اصلی پژوهش بررسی تاثیر معماری دوره اسلامی بر هویت مدارس تاریخی ایران که با تحلیل شاخصه های هویت مندی معماری اسلامی در چند نمونه از مدارس تاریخی عصر صفویه انجام می شود. تحقیق از حیث روش، توصیفی - تحلیلی هست و نتایج پژوهش با تحلیل تطبیقی و استخراج مشخصه های معماری ازجمله : نور، سایه ، هندسه مرکزگرا، نظم ، تقارن، وحدت در کثرت، سلسله مراتب ، انعکاس، صراحت تمامیت و... از چند نمونه مدارس تاریخی دوره صفویه ، وجه اشتراکات زیادی در شاخصه های معماری اسلامی مدارس تاریخی عصر صفویه نشان داد که به وضوح هویت معماری اسلامی مدارس تاریخی دوره صفویه را اثبات می کند.

Keywords:

معماری اسلامی , مدارس تاریخی , هویت مدارس , عصر صفویه