نقش پیادهراهها در ایجاد فضاهای شهری مطلوب انسانمدار با مقایسه تطبیقی : پیاده راههای تربیت تبریز، بوعلی سینا همدان، سبزه میدان زنجان

اهمیت وجود عرصه عمومی در توسعه یک شهر به قدری است که بیشتر طراحان و برنامه ریزان شهری به لزوم بررسی آن تاکید کرده اند. قابلیت پیاده مداری میزان مطلوبیت محیط مصنوع برای حضور مردم، زندگی و خرید، ملاقات، گذراندن اوقات فراغت و لذت بردن از آن در یک پهنه است . تنوع مردم به خصوص کودکان، سالمندان و مردم با ناتوانایی های خاص نشانگر کیفیت ، موفقیت ، سالم و بی خطر بودن یک فضای پیاده مدار است . معبر پیاده به عنوان مهم ترین محل از لحاظ سرزندگی ، نفوذپذیری ، خوانایی ، امنیت و تعاملات اجتماعی محسوب می گردد. در این پژوهش با توجه به مطالعات و مشاهدات میدانی نگارندگان به مقایسه تطبیقی پیادهراههای تربیت تبریز، بوعلی سینا همدان، سبزه میدان زنجان پرداخته اند. با بررسی الکوهای رفتاری انسان مدار در این سه محور پیاده نهایتا به تطابق این محور ها با شاخصه های الگوهای رفتاری تاثیر گذار در پیاده راه ها پرداخته شده و برای شاخصه های نامنطبق پیشنهاد ارائه شده است .

Keywords:

پیاده مداری , الگوهای رفتاری , تربیت تبریز , بوعلی سینا همدان , سبزه میدان زنجان.