نقش نور در آثار تادائو آندو با رویکرد منطقه گرایی

آثار معمار ژاپنی تادائو آندو توانسته پلی بین سنت و معماری مدرن برقرار نماید؛ که با الهام از عناصر و آرک تایپ های منطقه ای خود در کنار معماری امروزی و مصالح مدرنی مانند بتن اکسپوز به خلق آثاری به پردازد که با اندیشه و ریشه -های عمیق سنت و آیین ذن ارتباطی مستحکم داشته باشد. نور طبیعی همواره در معماری سنتی و کلاسیک دارای اهمیت داشته است . آندو در آثارش سعی کرده از این عنصر تنها با دیدی اقلیمی تعامل ننماید، بلکه با گره دادن نور با ریشه های سنت آیینی ذن به خلق مفاهیم معنوی و بصری بپردازد که در آن آموزههای سنت را در کنار دست آورده ای مدرن به گونه ی بازتولید نماید که عنصر نور با دو کارکرد اقلیمی و معنوی به احیای هویت نمادین منطقه ای ژاپن به پردازد . اهداف این پژوهش یافتن راهکارهای مناسب جهت احیای سنت در کنار دست آوردهای جهان مدرن است که هم دارای خصوصیات ویژگی های منطقه ای هر منطقه باشند هم هویت نمادین آن منطقه را در کنار عناصر مدرن حفظ نموده باشد. هدف دیگر تحلیل استفادههای نور طبیعی در آثار آندو است ؛ که با شناخت آن بتوان گامی جهت استفاده بیشتر از نور طبیعی در معماری امروز برداشت و استفاده از نور مصنوعی را کاهش داده در جهت حفظ محیط زیست و معماری پایدار. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و مرور کتابخانه ای و بررسی آثار آندو بود. نتایج بررسی ها به ما نشان داد که آندو توانسته با احیای سنت در کنار معماری مدرن عنصر نور را در رویکردی جدید از یک عنصر صرف اقلیمی به مفاهیم معنوی ارتقا ببخشد و از آن پلی بساز در جهت پیوند سنت و مدرنیسم با نگاهی منطقه ای .

Keywords:

نور در معماری , منطقه گرایی , تادائو آندو , منطقه گرایی انتقادی , معماری ژاپن