بررسی تاثیر سنت و مدرنیته برآثار معماران منطقه گرای هند (دوره معاصر)

یکی از دغدغه های اصلی معماران معاصر ایران خلق معماری با هویت ایرانی – اسلامی می باشد که این دغدغه ناشی از معماری غنی گذشته ما می باشد، که در معمار معاصر آنچنان که شایسته است این امر محقق نشده است . به نظر می رسد بررسی تجارب معماران معاصر درکشور های که به تطبیق گذشته کهن خود با روش ها و تولیدات معماری معاصر پرداخته اند (هم چون هند، ژاپن ) می تواند گامی موثر در پیوند بین معماری گذشته و حال باشد. بنابرین در این پژوهش با بررسی آثار معماران منطقه گرای هند درپی پاسخ گویی به این سوال می باشدکه نحوه تاثیرسنت برآثارمعماران معاصر هند چگونه می باشد. به نظر می رسد که دستیابی به معماری با هویت ، منافاتی با آموختن و بهره گیری از روشهای مدرن و به روز معماری ندارد، هم چنانکه معنویت و اسطوره های بومی هند به عنوان عامل مهم در شکل گیری معماری هند نقش اساسی داشته است . در این پژوهش از آنجا که باید به بررسی و تحلیل آثارمعماران منطقه گرای هند همچون راج روال، چارلز کورا، بالکریشنادوشی پرداخته شود ازروش توصیفی – تحلیلی در تحلیل آثار استفاده شده است . امید است که این پژوهش بتواند به ارائه راهبردهای جهت تطبیق زمینه و اثرمعماری دست یابد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده بکارگیری حیاط ها، تراس های روی بام، تمثیل های بیانگر هویت هند، دروازه ها، الگو های زینتی و رنگ های بکاررفته در آرایش خانه ها، قواعد سنتی طراحی پایدار و پاسخ گویی به شرایط اقلیمی مهمترین عوامل در شکل گیری معماران منطقه گرای هند است .

Keywords:

سنت , مدرنیته , منطقه گرایی , معماری هند.