مطالعه نقوش بافته های زربفت مکتب یزد در عصر صفوی

دوره صفوی دوره طلایی پارچه بافی در ایران به شمار می رود. در این دوره کارگاهها و مراکز پارچه بافی بسیاری در ایران تاسیس شد که به طراحی و بافت پارچه های نفیس ، از جمله پارچه های زربفت و مخمل مشغول بودند. پارچه زربفت پارچه ای است که در آن از الیاف فلزی طلا و نقره استفاده می شود.. با توجه به رشد و اعتلای این هنر، هنرمندانی ظهور کردند که هرکدام سبکی در تکنیک و نقش اندازی در بافت به وجود آوردند. از جمله این سبک ها به مکتب یزد می توان اشاره کرد که توسط غیاث الدین نقش بند یزدی به وجود آمد. در این مقاله چند نمونه از پارچه های زربفت بافته شده به سبک مکتب یزد در دوره صفوی مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به رو به زوال بودن هنر زری بافی ، این پژوهش می کوشد با بررس این آثار قدمی درجهت شناسایی و حفظ و نگهداری این هنر بردارد. روش این پژوهش توصیفی -تاریخی و شیوه جمع آوری اطلاعات آن اسنادی و کتابخانه ای است . در دوره صفوی با توجه به علاقه و حمایت پادشاهان و حاکمان از هنر، به خصوص شاه عباس صفوی ، هنر زری بافی نیز در کنار دیگر هنرها مانند نگارگری و نقاشی رشد کرد و به اوج شکوفایی خود رسید. حمایت حکومت و خوش ذوقی هنرمندان این دوره باعث به وجود آمدن پارچه های زربفتی شد که چه از نظر جنس و بافت و چه از نظر طرح و نقش از بهترین پارچه های بافته شده در ایران و جهان به حساب می آیند.

Keywords:

بافته , دوره صفوی , زربفت , نقوش , مکتب یزد , غیاث الدین