تحلیل جایگاه مولفه های زیباشناختی در نقد فمینیستی اثر هنری

نقد« شیوه ای برای فهم بهتر اثر هنری است . نقد با توجه به موضوع مورد بحث ، می تواند معانی گوناگونی داشته باشد. اما در ساده ترین حالت می توان نقد را پلی میان اثر و مخاطب دانست . اما اینکه منتقد مسیر را به چه شکلی به مقصد برساند، توسط رویکردهای مختلفی مشخص می گردد. رویکردهایی همچون پدیدارشناسی ، فرمالیسم ، رئالیسم ، اگزیستانسیالیسم ، فمینیسم ، جامعه شناسی ، زیباشناسی و... در تحلیل و نقد یک اثر هنری به کار می روند. برخی از این رویکردها همچون رویکرد زیباشناسی قدمت و دامنه وسیع تری نسبت به سایرین دارند. نقد فمینیستی نیز به دعاوی زنان در ارتباط با احقاق حقوق خود و برابری با مردان در اکثر زمینه ها می پردازد. دو رویکرد مورد مطالعه در این پژوهش رویکرد فمینیستی و رویکرد زیباشناختی هستند که با استفاده از شیوه توصیفی - تحلیلی مورد مطالعه قرار می گیرند. در ابتدا به ساختار کلی و ماهیت هر یک از رویکردها به صورت مجزا پرداخته شده و سپس نسبت سنجی میان دو رویکرد صورت گرفته است . از نتایج به دست آمده اینطور به نظر می رسد که معیار اصلی و هدفی که توسط رویکرد زیباشناسی دنبال می گردد، حاصل شدن لذت از دیدن اثر هنری است ، اما معیار زیباشناسی در نقد فمینیستی این است که مقام زن به بهانه لذتیابی حاصل از دیدن اثر هنری ، کم اهمیت و یا بی ارزش نگردد. نقد فمینیستی در این مسیر برخی از مولفه های نقد زیباشناختی را مردود شمرده و برای آنها جایگزین های خود را بیان می کند و برخی نکات را فقط اصلاح میکند. به طور کلی می توان گفت جریان نقد فمینیستی بر محوریت مولفه های زیباشناسی بنا نشده است و اساس تمرکز آن بر مولفه های جنسیتی با دغدغه اجتماعی است .

Keywords:

نقد , اثر هنری , امر زیباشناختی , نقد فمینیستی , فمینیسم .