تغییرات توسعه کاربری اراضی شهر جیرفت با استفاده از سنجش از دور سالهای (۲۰۲۰؛۱۹۸۰)

تشدید روند توسعه اراضی ساخته شده در کاربری های مناطق شهری منجر به تغییر روزافزون کاربری اراضی شده است ، و ازدیاد اراضی شهری و ساخته شده را در پی داشته است . تداوم این فرآیند منجر به الگوی توسعه ناپیوسته و غیرمتمرکز شده و در نهایت تغییر کاربری اراضی را پدید آورده است . پراکنده رویی و تغییر کاربری اراضی مناطق شهری ارتباطی چندجانبه دارد و این ارتباط به صورت زنجیره وار با تعامل های رفت و برگشتی موجب می شود تا اراضی طبیعی با تهدید جدی روبه رو شوند. لذا برای حفظ باغها، اراضی کشاورزی ، جنگل ها و مراتع در مناطقی که با پدیده تغییر کاربری اراضی مواجه اند، تغییرات کاربری اراضی می بایست بررسی و تحلیل شود. در پژوهش حاضر که به بررسی وضعیت تغییرات کاربری اراضی شهر جیرفت با استفاده از سری زمانی تصاویر لندست طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰ پرداخته شد. نتایج حاکی از آن بود که وضعیت کاربری اراضی از سالهای ۱۹۸۰ تا سال ۲۰۲۰ افزایشی بودن روند مناطق مسکونی و پوشش کشاورزی منطقه را به همراه داشته است . بدین گونه که مساحت مناطق مسکونی شهر جیرفت در سال ۱۹۸۰ نسبت به سال ۲۰۲۰ حدود ۷۲,۸ برابر شده است ، به عبارتی حدود ۷۲,۲۲ کیلومترمربع به مساحت آن افزوده شده است که این افزایش روند مناطق مسکونی شهر جیرفت اکثرا برروی زمین های کشاورزی گذشته بوده است . هم چنین وضعیت مساحت پوشش زمین های کشاورزی منطقه با روند ۶.۱ برابری همراه بوده است ، به عبارتی مساحتی حدود ۳۲,۷ کیلومترمربع به زمین های کشاورزی افزوده شده است که این تغییرات و افزایش سطح زیرکشت اکثرا برروی زمین های بایر اطراف شهر بوده است . به همین دلیل طی ۴۰ سال دوره آماری حدود ۲۹,۳۱ کیلومترمربع از مساحت زمین های بایر کاسته شده است که می توان این گونه بیان کرد این کاهش مساحت در اثر افزایش کاربری های مسکونی و سطح زیرکشت کشاورزی بوده است .

Keywords:

تغییرات کاربری , کاربری اراضی , سنجش از دور , شهر جیرفت .