اهمیت گردشگری عشایری به گفتمان میراث طبیعی

زیستگاههای اولیه انسان به جهت استفاده ی آدمی از پدیدههایی مانند غار، چنانچه دارای ویژگی های خاص بوده و نشانه هایی از یک رویداد یا تحول ویژه در حیات انسانی باشند، جز میراث طبیعی به شمار می رود. انسان جزئی از محیط زیست خود بوده و مانند همه جانداران به هوا و آب و خاک و دیگر جانوران نیازمند است . لذا تخریب هر یک از این اجزا بر تمامی طبیعت تاثیر خواهد گذاشت . حفاظت از میراث طبیعی و نقش ویژهای که انسان در این حفاظت ایفا می کند سبب نیل به توسعه پایدار با متعادل ساختن زندگی بشر، تامین نیازهای اساسی و بهبود زندگی افراد جامعه می شود. در این مقاله ، اهمیت گردشگری در ایران و جهان با توجه به گفتمان میراث طبیعی بیان شد و عشایر نیز به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری در ایران بیان گردیده است . سبک زندگی عشایری و زبان و گویش آنها و همچنین شناخت صنایع دستی هر کدام می تواند برای گردشگران جذابیت داشته باشد. با توجه به زیست بومهای عشایری و چشم اندازهای زیبای طبیعی آن از بعد فرهنگی و اجتماعی به عنوان یکی از قطب های گردشگری برای جذب گردشگر حائز اهمیت است . از طرفی رابطه انسان با طبیعت که یک رابطه غیر قابل انکار بوده و به فلسفه وجودی انسان برمی گردد، دیدن زندگی جامعه ای که در طبیعت به سادگی زندگی می کنند، می تواند به صورت درونی و ذاتی توجه گردشگران را به خود جلب کند.

Keywords:

گردشگری , میراث طبیعی , جاذبه های گردشگری عشایری , عشایر , طبیعت