تاثیر مدل پذیرش فناوری توسعه یافته بر استفاده از آموزش برخط در دوران کرونا (مطالعه موردی دانشجویان رشته تربیت بدنی)

هدف این پژوهش، بررسی اثر مدل پذیرش فناوری توسعه یافته بر استفاده از آموزش برخط در دوران کرونا در دانشجویان رشته تربیت بدنی بود. تحقیق حاضر کاربردی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های کرمانشاه، همدان، کردستان، لرستان و ایلام بودند که از بین آن ها ۳۲۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های تحقیق، از پرسشنامه های استاندارد شرایط تسهیل کننده، سودمندی درک شده، سهولت درک شده، نگرش به استفاده، نیت رفتاری و استفاده از آموزش برخط شد. تحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری واریانس محور انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد شرایط تسهیل کننده بر سودمندی درک شده و سهولت درک شده تاثیر معناداری دارد که تاثیر شرایط تسهیل کننده بر سهولت درک شده بیشتر بود. همچنین سهولت درک شده بر سودمندی درک شده و نگرش به استفاده تاثیر معناداری دارد که تاثیر سهولت درک شده بر نگرش به استفاده بیشتر بود. سودمندی درک شده بر نگرش به استفاده و نیت رفتاری تاثیر معناداری دارد که تاثیر سودمندی درک شده بر نیات رفتاری بیشتر بود و در نهایت نگرش به استفاده بر نیت رفتاری و نیت رفتاری بر استفاده از آموزش برخط در دوران کرونا در دانشجویان رشته تربیت بدنی تاثیر معناداری دارند. براساس نتایج پیشنهاد می شود دانشگاه های دارای رشته تربیت بدنی در آموزش برخط شرایط تسهیل کننده، سودمندی درک شده و سهولت درک شده را افزایش دهند تا نگرش به استفاده، نیت رفتاری و استفاده از آموزش برخط را دانشجویان این رشته ارتقا دهند.

Keywords:

شرایط تسهیل کننده , سودمندی درک شده , سهولت درک شده , نگرش به استفاده , نیت رفتاری